PEGELAU JOHANN GOTTLIEB, burmistrz Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
PEGELAU JOHANN GOTTLIEB (12 V 1724 Gdańsk – 3 X 1797 Gdańsk), burmistrz. Syn rajcy (1735) Andreasa Gottlieba (26 VIII 1689 Gd. – 27 II 1744 Gd.). Od 1740 uczył się w q Gimnazjum Akademickim, nast. studiował w 1745 na uniw. w Lipsku. Od 1750 przedstawiciel q Trzeciego Ordynku (Kwartał Kogi q kwartały), 1759–65 ławnik, 1766–76 rajca, sędzia od 1771, burmistrz 1777–92. Na przeł. 1753/1754 zabiegał (wraz z q Samuelem Wolffem) o porozumienie z obrażonym na Gd. królem pol. Augustem III Wettinem, niezadowolonym z oporu stawionego przez miasto przy próbach wprowadzenia tzw. ordynacji królewskiej na terenie miasta. W czerwcu 1770 wszedł w skład trzyosobowej komisji powołanej przez Radę Miejską, która miała za zadanie rozpatrzenie roszczeń rządu prus. w Berlinie zarzucającego władzom Gd. tolerowanie na terenie miasta nielegalnie przebywających obywateli prus. (żądania te zgłosiły Prusy w kontekście obowiązku wojsk. dotyczącego ich poddanych). W rezultacie prac komisji Rada Miejska do końca lipca 1770 dokonała przymusowej ekstradycji ponad tysiąca osób uznanych za obywateli prus. Dokładna dokumentacja stanowi ob. pierwszorzędne źródło do badań nad zaludnieniem Gd. u schyłku XVIII w. W 1790 jako burmistrz odpowiedzialny za administrowanie posiadłościami miejskimi na Wyżynie Gd., swoimi decyzjami utrudniał korzystny dla eksporterów wywóz soli na sąsiednie obszary, włączone po 1772 do Prus, a ponadto umożliwił prus. urzędnikom skarbowym przeprowadzenie wizytacji i konfiskat soli na terytorium gd. W związku z tym Trzeci Ordynek zażądał od Rady Miejskiej usunięcia go ze stanowiska; po kilku miesiącach przywrócony do sprawowania urzędu. W 1793, po włączeniu Gd. do państwa prus., został ponownie burmistrzem, także administratorem Wyżyny Gd. Posiadał bogatą kolekcję numizmatów.
