PARK im. STEFFENSÓW
< Poprzednie | Następne > |
PARK STEFFENSA, park miejski,pocz. na 4,3 ha między ob. al. Zwycięstwa (po stronie wsch.) a terenem kolejowym. Powstał 1896–97 w miejscu istniejącego od ok. 1815 do 1895 cment. ubogich (q cmentarze we Wrzeszczu. Przy Wielkiej Alei), dochodząc na płn. do zabudowań popularnej kawiarni Vier Jahreszeiten (Cztery Pory Roku), na płd. do rejonu ob. ul. Śniadeckich. Założony wg projektu q Georga Wilhelma Schnibbego; fundusze na wykup terenu, zakup roślin i prace plantacyjne pochodziły z darowizny q Franza Steffensa, który 30 XI 1894 przekazał na ten cel 50 tys. talarów. Po 1898 teren parku powiększono o plac na początku Alei, utworzony po rozbiórce umocnień i q Bramy Oliwskiej oraz zasypaniu fosy,sięgający do wiaduktu kolejowego prowadzącego do ob. ul. Jana z Kolna. Osiąg- nął wówczas pow. 5,81 ha (ob. w miejscu tego placu rondo komunikacyjne Brama Oliwska). W parku znajdował się cenny, stary drzewostan dawnego cment., aleje kasztanowców i wiązów, które wzmocniły oddziaływanie młodych jeszcze nasadzeń w przedniej części. Układ przestrzenny nie był wyszukany, wąski pas terenu przecinały swobodnie poprowadzone ścieżki z ławkami. W założeniu zabrakło wyraźnego motywu przewodniego, charakteryzowało się za to ciekawymi wewnętrznymi powiązaniami widokowymi, skomponowanymi grupami drzew i krzewów, bogactwem odmian i gat. roślin. Rosły tu m.in. rododendrony, platany, grupy buków odmiany czerwonolistnej i zwisającej, klon fr., kłęk kanadyjski, miłorząb japoński, drzewa iglaste: cyprysiki, żywotniki i cisy; prawdopo- dobnie pochodziły z należącej do Schnibbego szkółki drzew i krzewów ozdobnych w q Mły- niskach. W płd. części usytuowano stylowy pawilonik dla dozorcy parku (ob. toaleta). W 1. poł. XX w. miejsce popularne, podczas i w. świat. otoczony ogrodzeniem z drutu kolczastego, chroniącym przed dewastacją. Po 1945 nosił im. Ignacego Daszyńskiego, nast. Marcina Kasprzaka; w miejscu b. kawiarni Cztery Pory Roku ustawiono q pomnik-czołg. Przebudowa al. Zwycięstwa pod koniec lat 70. XX w. spowodowała odcięcie części terenu (pasa szer. ok. 20–30 m), który przeznaczono pod jezdnię. Doprowadziło to do zniszczenia zabytkowego układu przestrzennego i spadku atrakcyjności parku. Po 1900 powstała od wsch. ul. Am Steffenspark, po 1945 skwer Engelsa, ob. ul. Kolejowa.