OSTROWSKA MARIA (19 V 1906 Rumian, pow. lubawski – 10 X 2000 Sopot), nauczycielka, hm., pierwsza komendantka Hufca i Chorągwi Harcerek w II WMG (q harcerstwo). Pochodziła z rodziny chłopskiej, jako uczennica progimnazjum w Lubawie w 1923 wstąpiła do harcerstwa. W 1926 uzyskała maturę w Liceum Handlowym w Bydgoszczy, 1930 ukończyła w Poznaniu Wyższą Szkołę Handlową. Za wyniki w nauce otrzymała stypendium na dalsze studia w Akademii Handlowej w Antwerpii, wybrała jednak pracę w Polskich Szkołach Handlowych Macierzy Szkolnej w Gd., gdzie 1930–39 uczyła przedmiotów handl. i gimnastyki. Założyła w Gd. Drużynę Harcerek im. Królowej Jadwigi i III Drużynę Harcerek im. Marii Konopnickiej. W 1931, po utworzeniu hufca harcerek, została jego kmdt. Z jej inicjatywy powstało wiele nowych drużyn i gromad zuchowych w Siedlcach, Brzeźnie, Nowym Porcie, także w Pruszczu Gd. i Pszczółkach. Kiedy rozpoczynała pracę, hufiec liczył 79 harcerek i zuchów skupionych w 3 drużynach, 1935 działało już 12 drużyn i 12 gromad zuchowych, skupiających 285 harcerek i 291 zuchów. W 1935 została pierwszą komendantką powołanej w Gd. Chorągwi Harcerek. Poprowadziła 60-osobową reprezentację swojej Chorągwi na Jubileuszowy Zlot ZHP w Spale. Kierowała także pracą Wydz. Zuchów, Referatu Żeglarskiego i Referatu Sportu. Z jej inicjatywy powstała i Morska Drużyna Harcerek „Wichry Bałtyku”. Była czł. Zarządu Okręgu ZHP w Gd., czł. ZNP, należała do Gminy Polskiej Związku Polaków, Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki. W lipcu 1939 na polecenie q Komisariatu Generalnego RP w Gd. przeprowadziła się do Gdyni. We wrześniu 1939 zorganizowała z harcerkami w budynku Sądu Okręgowego w Gdyni pomoc żywnościową i odzieżową dla uciekinierów i więźniów. Od października 1939 do 1945 przebywała w okolicach Lubawy. W 1945, za zgodą gd. Kuratora Oświaty, rozpoczęła organizację średniego szkolnictwa administracji i handlu, otrzymała na ten cel budynek w Sopo- cie przy ul. Kościuszki, doprowadziła do powstania Gimnazjum i Liceum Handlowego (pocz. zw. Kupieckim), którego została dyr. Ze względów polit. 1951 przeniesiona na stanowisko dyr. Liceum Pracy Społecznej dla Pracujących, odsunięta od pracy dydaktycznej jeszcze w tym roku została kier. Spółdzielni ARS „Cepelia” w Gd. Następnie była prezesem Spółdzielni Pracy „Śnieżka”. Przed przejściem na emeryturę 1970, za zgodą Ministerstwa Oświaty i Wychowania, utworzyła średnią szkołę zawodową w branży „konserwator wyrobów włókienniczych”. Po reaktywowaniu ZHP włączyła się do pracy harcerskiej, 1958 została przew. Komisji Historycznej Chorągwi. Z przedwojennymi harcerzami pracowała nad zebraniem i opracowaniem dokumentacji o harcerstwie w II WMG (materiały zdeponowane w BG PAN). W 1970 została przew. nowo założonego Kręgu b. Harcerzy WMG, 1978 otrzymała stopień hm. Odznaczona m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP (1968). Pochowana na cment. Katolickim w Sopocie.
BOR
