WOCKE ERICH, botanik
| < Poprzednie | Następne > |
ERICH WOCKE (1863 Wrocław – 25 VIII 1941 poza Gdańskiem), botanik. Wykształcenie zdobył w szkole ogrodniczej w Geisenheim. Praktykował w ogrodach botanicznych Wrocławia, Berlina i Zurychu, w latach 1899–1929 pracował w Oliwie na stanowisku inspektora ogrodu ( Park Oliwski). Poszerzył go o dawne klasztorne ogrody uprawne w części południowo zachodniej. W pobliżu starej oranżerii, w miejscu dawnego labiryntu, około 1910 założył alpinarium, w którym zgromadził 570 gatunków roślin wysokogórskich, samą oranżerię przebudował w tym czasie w cieplarnię i niedużą palmiarnię.
Autor publikacji, między innymi: Buntblättrige Arceen (1896); Die Alpenpflanzen in der Gartenkultur der Tiefländer (1898); Der Schlosspark zu Oliva bei Danzig (1904); Gehölzbuch (1922), Der Steingarten, seine Anpflanzung und Pflege (1926); Die Kulturpraxis der Alpenpflanzen und ihre Verwendung im Steingarten und Alpinum (1928). Jego alpinarium, w którym rosły nawet alpejskie cyklameny, było często odwiedzane przez przyrodników, np. w 1911 wzbudziło duże zainteresowanie uczestników dorocznego zjazdu Niemieckiego Towarzystwa Dendrologicznego.
