ZYGMUNT IWICKI (ur. 23 IV 1930 Lubiewo k. Tucholi), ksiądz, dr filozofii, historyk sztuki, znawca dziejów Oliwy. Szkołę podstawową ukończył w Lubiewie, 1946–51 uczył się w gim. w Gd. i Poznaniu, 1951–56 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym „Hosianum” w Olsztynie. Święcenia kapłańskie przyjął 22 VII 1956 w q kośc. (archikatedrze) Trójcy Świętej. Wikariusz m.in. w Nowym Dworze Gd. w parafii Przemienienia Pańskiego (ustanowiony 9 IX 1958), w gd. parafii q kośc. Matki Boskiej Bolesnej przy ul. Głębokiej 1 (1963), w parafii q kośc. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Jelitkowie (ustanowiony 1 VII 1969). W 1971 był duszpasterzem akad. w Gd. Równocześnie do 1971 studiował w Inst. Historii Sztuki UAM (uzyskał magisterium na podstawie pracy Architektura i wystrój plastyczny ołtarza głównego w katedrze oliwskiej). Od 1972, za zgodą władz kościelnych, przebywa za granicą, do 1978 w Niemczech, nast. w Szwajcarii. Na uniw. w Karlsruhe 1978 obronił pracę doktorską, w której wykazał, że ołtarz gł. katedry oliwskiej jest dziełem q Andreasa Schlütera. Od 1979 prof. w Kantonsschule Kollegium Schwyz (Zurych) i konserwator przy tamtejszym Muzeum Diecezjalnym. Od 1995 na emeryturze. W 2002 pasowany na rycerza Grobu Chrystusa w Jerozolimie zwierzchnictwa szwajc. Autor m.in. prac: Der Hochaltar der Kathedrale in Oliva. Ein Werk von Andreas Schlüter (1980), Oliva. Führer durch die Kathedrale und das ehemalige Kloster (1994), Kronika parafii (katedralnej) w Oliwie (1904–1945) (1998), Oliwa wczoraj i dziś. Przewodnik po zabytkach katedry i b. klasztoru (2001), Nekropolia oliwska (2004), Konwent oliwski (1186–1831). Leksykon biograficzny nie tylko… (2010).
MAB
