TROJANOWSKA IZABELLA, dziennikarka, pisarka
| < Poprzednie | Następne > |
IZABELLA TROJANOWSKA (10 VII 1929 Gdynia – 21 IV 1995 Gdańsk), dziennikarka, pisarka. Córka Aleksandra, kierownika biura w Komisariacie Generalnym Rzeczypospolitej Polskiej w II Wolnym Mieście Gdańsku i Zofii z domu Podkulińskiej. Naukę szkolna rozpoczęła w Gdyni, kontynuowała w czasie II wojny światowej mieszkając z rodziną w Warszawie. Po powstaniu warszawskim mieszkała w Krakowie, od 1945 ponownie w Gdańsku.
Studiowała w Wyższej Szkoły Handlu Morskiego w Sopocie, studiów nie ukończyła. Od 1951 dziennikarka w „Dzienniku Bałtyckim” w dziale gospodarczo-morskim, następnie terenowym i kulturalnym. W 1956–1957 była redaktorem naczelnym studenckiego dwutygodnika „Kontrasty”, pisała o konieczności równych praw dla rodowitych gdańszczan i pomorskiego ruchu oporu. Po likwidacji pisma powróciła do „Dziennika Bałtyckiego”. Od 1964 pracowała w „Głosie Wybrzeża”, zajmowała się problematyką kulturalną. W 1981 była zastępcą redaktora naczelnego ( Lech Bądkowski) w tygodniku „Solidarność-Samorządność”, po jego zawieszeniu w stanie wojennym przeszła w 1982 na wcześniejszą emeryturę.
Współzałożycielka Zrzeszenia Kaszubskiego w Gdańsku, od 1963 była pierwszą redaktor „Biuletynu Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego” (następnie miesięcznik „Pomerania”). W latach 1980–1983 prezes Zarządu Głównego Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego (ZKP). W 1990 była twórcą i pierwszym redaktorem w lokalnym programie telewizyjnym „Magazyn Kaszubski Rodnô Zemia”. Współautorka (z Różą Ostrowską) Bedekera Kaszubskiego (1962, 1974), z Franciszkiem Mamuszką przewodnika W kręgu kaszubskich jezior (1968) oraz Kościerzyna i ziemia kościerska (1972), autorka przewodnika Pojezierze Kaszubskie, tłumaczka literatury kaszubskiej na język polski, autorka reportaży o kaszubskich twórcach ludowych (Na pustkach, 1968) powieści dla młodzieży (Order róży wiatrów, 1974). Popularyzatorka kaszubskiej i kociewskiej sztuki ludowej, była między innymi inicjatorką serii wydawniczej prezentującej haft kaszubski.
Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, odznakami „Za zasługi dla Gdańska” (1960), „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1968), „Za opiekę nad zabytkami” (1967), Medalem Stolema (1968), jako pierwsza odebrała odznakę honorową ZKP "Pieczęć Świętopełka Wielkiego" (1975). Uhonorowana tytułem „Opiekun miejsc pamięci narodowej” (1966). Od 1953 była członkinią Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, później Klubu Myśli Politycznej im. Lecha Bądkowskiego. W latach 50. XX wieku była krótko żoną Wacława Królikowskiego. Pochowana na cmentarzu Srebrzysko.
