Okładka książki Pawła Huellego
HUELLE PAWEŁ (ur. 10 IX 1957 Gdańsk), prozaik, poeta, dramatopisarz. W 1980 absolwent filologii pol. na q UG. W czasie strajków w q sierpniu 1980 współtwórca „poczty rowerowej”, wspierającej strajkujących w q Stoczni Gd. m.in. w kolportażu bibuły. Współautor (z Andrzejem Zarębskim) apelu środowiska studenckiego w sprawie liberalizacji życia nauk. i studiów (1 IX 1980). Współinicjator powstania i czł. Tymczasowego Komitetu Założycielskiego Niezależnego Zrzeszenia Studentów Polskich UG (2 X 1980). W latach 80. XX w. związany z prasą podziemną, dziennikarz Biura Informacji Prasowej Krajowej Komisji Porozumiewawczej q NSZZ „Solidarność”, nauczyciel jęz. pol. w szkołach podstawowych, zawodowych, średnich, pracownik spółdzielni Świetlik, współzał. i współpracownik tzw. gazety mówionej „Punkty Mówione” w Duszpasterstwie Akademickim przy q kośc. św. Mikołaja. W 1981–82 powstała pierwsza (niepublikowana) powieść Ze snu lęku. W 1986 debiut lit. – wiersze na łamach „Powściągliwości i Pracy”, „Tygodnika Powszechnego” oraz „Twórczości”. W 1994–99 dyr. Gd. Ośrodka TVP (q Telewizja Polska Gd.). W 1998– 2000 autor cyklu felietonów i miniesejów Imiona, miejsca…, publikowanych w „Gazecie Wyborczej”. Po felietonie Rozumieć diabła („Rzeczpospolita” 2004) pozwany o naruszenie dóbr osobistych przez prałata q Henryka Jankowskiego w 2005, który wygrał w sądzie apelacyjnym w 2006. Od 2009 red. nacz. Gdyńskiego Kwartalnika Artystycznego „Bliza”. Od 2010 wykładowca na Wydz. Reżysersko-Operatorskim Gdyńskiej Szkoły Filmowej. Autor m.in. książek: Weiser Dawidek (1987), Opowiadania na czas przeprowadzki (1991), Wiersze (1994), Pierwsza miłość i inne opowiadania (1996), Inne historie (1999), Mercedes-Benz. Z listów do Hrabala (2001), Byłem samotny i szczęśliwy (wybór opowiadań, 2002), Castorp (2004), Ostatnia Wieczerza (2007), Opowieści chłodnego morza (2008). Ważniejsze inscenizacje jego utworów: Pod dębami (prem. w q Cotton Clubie, 1992; TVP 2 – 1993), Kąpielisko Ostrów (reż. q Krzysztof Babicki, prem. 2001, Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie; reż. Maciej Englert, Teatr Telewizji – 2004), Sarmacja (reż. Krzysztof Babicki, prem. 2008, Teatr im. J. Osterwy w Lublinie), Zamknęły się oczy Ziemi (reż. q Krzysztof Babicki, prem. 2011, Teatr im. J. Osterwy w Lublinie), Weiser (film fabularny, reż. Wojciech Marczewski – 2000). Scenarzysta słuchowisk radiowych i współautor scenariuszy do filmów O dwóch takich, co nic nie ukradli (reż. Łukasz Wylężałek, 1999), Wróżby kumaka na podstawie powieści q Güntera Grassa (reż. Robert Gliński, 2005) oraz obrazu dokumentalnego
NSZ – tak się zaczęło (reż. Paweł Zbierski, 2005).
MD
