DONNET SAMUEL, miedziorytnik

< Poprzednie

Następne >

Samuel Donnet siedząc (po prawej) na stoku Grodziska, szkicuje prezentowaną panoramę Gdańska, według ryciny Hendrika Donneta, 1785

Samuel Donnet, wedle jednych "Gdańsk kapitulujący 1734" (miasto pod personifikacją dziewicy kapituluje przed feldmarszałkiem Burcharda von Münnichenem - scena w górnej części), wedle innych Gdańsk jako twierdza niepokonana

Samuel Donnet, Dom Dobroczynności, 1707

Samuel Donnet Gdańsk
w czasie zarazy, 1709

Samuel Donnet, Podpisywanie układu pokojowego w Oliwie między Polską a Szwecją, około 1710

Samuel Donnet, portret Jana Heweliusza

Samuel Donnet, podwójny portret Marii Kazimiery i Jana III Sobieskiego, 1739

SAMUEL DONNET (XVII–XVIII wiek), miedziorytnik. W Gdańsku działał w latach 1699–1734. Autor portretów (zob. luteranie) i przede wszystkim rycin odtwarzających wydarzenia historyczne ( pokój oliwski 1660, oblężenie Gdańska przez wojska rosyjsko-saskie w 1734, wielką epidemię dżumy w Gdańsku w 1709). Wykonał cykl sztychów przedstawiających widoki gdańskich budynków ( Domu Dobroczynności, szpital Wszystkich Bożych Aniołów), sceny rodzajowe gdańskiego życia z 1. połowy XVIII wieku, ryciny, mapy, strony tytułowe (winiety) dla oficyn wydawniczych Gdańska i Torunia. Wykonał płyty (znane od 1749) do cyklu obrazującego 49 muszli i 67 innych rzadkich eksponatów z Muzeum Gottwaldianum ( Christopher Gottwaldt), które służyły jako wzorce między innymi dla malarzy Daniela Kleina, Johanna Benedikta Hoffmanna jr i miedziorytników takich jak Pieter Stevens von Gunst, Jacob Houbraken, Martin Bernigeroth czy Johann Christian Gottfried Fritzsch.

Jego pracę kontynuował syn Johann, czynny w Gdańsku w latach 1754–1773, specjalizujący się w medalierstwie i rycinach książkowych, autor medalu pamiątkowego z 1754, wybitego przez władze Gdańska w 300-lecie powrotu Gdańska pod panowanie Polski. MrGl