TYSARCZYK STANISŁAW (3 V 1903 Więckowy k. Kościerzyny – 6 III 2001 Gdańsk), działacz Polonii gd. W Gd.-Nowym Porcie od 1920, pocz. utrzymywał się z pracy dorywczej, m.in. w fabryce butów, zakładach drzewnych. W październiku 1927 został zatrudniony w charakterze listonosza w pol. Urzędzie Pocztowo–Telekomunikacyjnym nr 1 przy Heveliusplatz (pl. Obrońców Poczty Polskiej nr. 1-2). Został czł. q Gminy Polskiej Związku Polaków, Związku Zawodowego Niższych Pracowników Pocztowych, Związku Podoficerów Rezerwy, Związku b. Wojaków i Powstańców, Związku Harcerstwa Polskiego i chóru Cecylia. Należał do Tajnej Organizacji Wojskowej, uczestniczył w szkoleniach na terenie Polski, w tym w Gdyni i Tczewie. Ostatni dyżur w budynku Poczty Polskiej w Gd. pełnił w nocy z 30/31 VIII 1939. Nocował z 31 sierpnia na l września 1939 u zaprzyjaźnionej rodziny przy Schichaugasse (ul. Jana z Kolna), uniknął aresztowania, ukrywał się kolejno u q palotynów, znajomych, w mieszkaniu brata. Aresztowany pod koniec września 1939, przetrzymywany w gd. więzieniu (q Areszt Śledczy), w q obozie dla Polaków w Nowym Porcie. W styczniu 1940 wywieziony do q obozu Stutthof, w kwietniu 1941 przeniesiony do KL Sachsenhausen. Uczestnik Marszu Śmierci z Sachsenhausen do Schwerina, wyzwolony przez wojska amer. 3 V 1945. Po powrocie do Gd. pełnił przez wiele lat obowiązki naczelnika dworcowego Urzędu Pocztowego. Usunięty ze stanowiska z powodu niewyrażenia zgody na przynależność do PZPR, do czasu przejścia na emeryturę 1969 pracował w Urzędzie Pocztowym w Gdyni przy ul. 10 Lutego. Odznaczony m.in. Krzyżem Orderu Polonia Restituta, Krzyżem Kawalerskim OOP oraz odznaką q „Za Zasługi dla Ziemi Gdańskiej”. Pochowany na q cment. w Oliwie.
EG
