CMENTARZE W ŚWIĘTYM WOJCIECHU
| < Poprzednie | Następne > |
CMENTARZE W ŚWIĘTYM WOJCIECHU. Parafialny, ul. Trakt św. Wojciecha, katolicki. Powstał przypuszczalnie wraz z parafią w XII–XIII w. przy kośc. św. Wojciecha, u stóp wzgórza, po płd. stronie ob. plebanii. Istniał do pocz. XX w., po powstaniu nowej nekropolii miejsce pochówków jedynie duchownych z parafii (zachowany nagrobek Thaddiiusa Lÿsakowskiego, 1849–1922, proboszcza 1899–1922, i kamienne płyty nagrobne: proboszcza Ferdynanda Ohla, 1842–98, oraz dziekana Bartłomieja Gierszewskiego, 1829–94). Brak danych o dacie zamknięcia, uporządkowany teren funkcjonuje jako otoczenie kośc.
Parafialny, ul. Kątowa, katolicki, zał. w latach 20. XX w. w niewielkiej dolince, u stóp Wzgórza św. Wojciecha, po jego płn. stronie, u wylotu ul. Kątowej, na płn. od kośc. Niska skarpa oddziela go od znajdujcego się po wsch. stronie Kanału Raduni, z pozostałych stron otoczony naturalnym zadrzewieniem wzgórz morenowych. Założony pierwotnie na prostokątnej działce, o dłuższej osi w kierunku płn.-płd., nast. powiększony niemal dwukrotnie przez dodanie od zach. podłużnego pasa terenu równoległego do Kanału Raduni. Obecnie założenie na planie wieloboku, w kształcie litery l, o pow. 1,20 ha, z gł. aleją wzdłuż ramienia płn.-płd. na przedłużeniu ul. Kątowej. Czynny jako paraf. Zachowało się kilkadziesiąt nagrobków sprzed 1945 (w tym wykonana z piaskowca stela nagrobna proboszcza parafii Brunona Temkego, 1880–1933). Ze względu na ograniczoną powierzchnię nastąpiła sukcesywna likwidacja starych i opuszczonych grobów, większość istniejących nagrobków pochodzi z czasów po 1945.
