GRABOWSKA BARBARA ELŻBIETA, konserwator zabytków
| < Poprzednie | Następne > |
BARBARA ELŻBIETA GRABOWSKA (31 VII 1934 Warszawa – 14 V 1999 Warszawa), konserwator zabytków. Córka Haliny z domu Biszewskiej i Zygmunta Czaplickiego, prawnika. Szkołę podstawową ukończyła w Krakowie, dalsze nauki pobierała u sióstr Urszulanek Sacre Coeur w Pobiedziskach pod Poznaniem, a w 1953 roku zdała maturę w Liceum Ogólnokształcącym im. Narcyzy Żmichowskiej w Warszawie. Od 1945 studiowała na Wydziale Konserwacji Dzieł Sztuki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.
W latach 1958–1994 (do przejścia na emeryturę) była zatrudniona w Przedsiębiorstwie Państwowym Pracownie Konserwacji Zabytków (PP PKZ) Oddział w Gdańsku, w Pracowni Konserwacji Dzieł Sztuki. Od początku podejmowała samodzielne prace konserwatorskie, kierując zespołami przygotowanych rzemieślników i laborantów. Specjalizowała się w konserwacji malarstwa sztalugowego i rzeźby polichromowanej, podejmowała się także zabezpieczania malarstwa ściennego i fresków. W Gdańsku prowadziła prace konserwatorskie w kościele św. Mikołaja (1958–1960: malarstwo ścienne, tempery na tynku z około połowy XV wieku – sceny z męki Chrystusa), w kościele św. Katarzyny (1959: obraz Bartholomäusa Milwitza Wjazd Chrystusa do Jerozolimy z 1654 roku (olej, płótno)), w Dworze Artusa (1961: obraz Martina Schönnicka Oblężenie Malborka z około 1540 roku); w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (1962: ołtarz główny – 36 postaci biblijnych, scena Zwiastowania mistrza Michaela von Augsburga, rzeźby, drewno polichromowane, złocone); w Ratuszu Głównego Miasta (1961–1968: w Wielkiej Sali Rady dekoracje snycerskie stropu – cztery kwiatony duże, pięć kwiatonów średnich, 28 kwiatonów małych, ramy do obrazów, gzymsy, drewno polichromowane i złocone, herby Gdańska, Polski, Litwy, Prus Królewskich autorstwa Simona Herlego z lat 1608–1609); 1964–1969: Wielki Krzysztof, malarstwo ścienne z 2. połowy XVII wieku, herby Polski, Gdańska, Litwy, Prus Królewskich; 1967: gzymsy z Letniej Sali Rady; 1970–1971: w Wielkiej Sali Rady obrazy A. Schoberga Captivitas, Indagatio Maledicti, Oratio z 1764 roku (olej, płótno)). W latach 1978–1981 prowadziła prace konserwatorskie polichromii malarskiej kamieniczek przy ul. Długiej 1–4, 14–16, 50–55; w latach 1986–1988 kierowała zespołem (Krystyna Klotz, Jarosław Majewski) przy pracach konserwatorskich w Ratuszu Starego Miasta: obrazy (olej, płótno) Chrystus przed Annaszem z około 1642 roku, Miłość bliźniego z kręgu Hermana Hana z około 1660 roku, Sybilla erytrejska – plafon w sieni, autorstwa Adolfa Boya (?) z 2. połowy XVII wieku, Złożenie do grobu z około 1642 roku. W Muzeum Narodowym w Gdańsku konserwowała (1984) obrazy z ołtarza św. Doroty z około 1430–1435 (drewno, tempera, olej).
Prowadziła także prace konserwatorskie w Niemczech, w latach 1975–1976 w katedrze w Trewirze (ołtarze renesansowe i barokowe), 1977–1979 w pałacu w Brühl (sale reprezentacyjne), 1985–1989 w kościele św. Kastora w Koblencji (ołtarze i epitafia). Za prace w Koblencji otrzymywała w 1990 roku dyplom honorowy od kanclerza Niemiec, Helmuta Kohla.
30 VIII 1958 poślubiła Krystyna Grabowskiego, pozostawiła córkę Katarzynę Honoratę (ur. 1963).
