BIAŁY DWOREK
| < Poprzednie | Następne > |
BIAŁY DWOREK (Weißer Hof), historyczna nazwa obszaru między Martwą Wisłą (q Wisła) a q Rozwójką, na wsch. od q Gęsiej Karczmy i na zach. od q Reduty Płońskiej. Nazwa pol. przyjęta w 1948 dla odróżnienia od q Białego Dworu na Zaspie. Dwór, wzmiankowany 1628 jako Weisshof, leżał na lewym brzegu Wisły, na płn. od ob. q Rudnik i q Długich Ogrodów. Na mapie Carla F. Schuberta z 1790 Weisser Hof, położony naprzeciw Karczmy Szpitalnej (Hospital Krug) na q Stogach. Prawdopodobnie zniszczony na pocz. XIX w.; nazwę przeniesiono na okoliczny teren, określany także jako Weißhofer Außendeich (Białodworskie Zagroble), włączony w granice adm. Gd. 1877 wraz z całym pasem wzdłuż Wisły od Gęsiej Karczmy po Redutę Płońską, liczącym łącznie 199,3 ha i 1060 mieszkańców. W 1905 przez środek tego terenu poprowadzono linię kolejową na q Przeróbkę i q Ostrów z istniejącym do dziś mostem obrotowym przez Wisłę (q most kolejowy nad Martwą Wisłą); w zach. części zlokalizowano kolejową stację towarową Danzig-Strohdeich (Gd. - Sienna Grobla), większą część jej terenu zajmuje ob. wielka składnica złomu. Przyrośnięta ob. do brzegu Wisły dawna piaszczysta wysepka, od której zaczyna się most, nosiła nazwę Kirrhaken, po 1945 spolszczoną na Przyłap. .
