BOROWSKA-PODSIADŁY LEOKADIA, śpiewaczka operowa
| < Poprzednie | Następne > |
LEOKADIA BOROWSKA-PODSIADŁY (17 IV 1924 Wilno – 16 III 2015 Wejherowo), śpiewaczka operowa o mezzosopranowym głosie. Córka Kazimierza Borowskiego i Elżbiety Borowskiej z domu Matejko. W 1945 roku razem z rodziną zamieszkała w Gdańsku. Po ukończenia kursu pisania na maszynie pracowała w Polskim Czerwonym Krzyżu. Śpiewu uczyła się na prywatnych lekcjach u Barbary Iglikowskiej. W 1949 roku została zaangażowana do Studia Operowego Państwowej Filharmonii Bałtyckiej ( Opera Bałtycka).
Od debiutu w 1950 roku aż do przejścia na emeryturę w 1980 zagrała ponad 30 ról w operach kompozytorów polskich – Stanisława Moniuszki (Jadwiga i Cześnikowa w Strasznym dworze), Władysława Żeleńskiego (Wdowa w Goplanie), Karola Szymanowskiego (Diakonisa w Królu Rogerze), Tadeusza Szeligowskiego (Dworka w Krakatuku); rosyjskich – Piotra Czajkowskiego (Olga i Filipiewna w Eugeniuszu Onieginie, Sołocha i Caryca w Trzewiczkach, Polina i Miłooczek w Damie pikowej, Marta w Jolancie), Aleksandra Borodina (Konczakówna w Kniaziu Igorze), Modesta Musorgskiego (Karczmarka i Niania w Borysie Godunowie), Igora Strawińskiego (Mama Goose w Żywocie rozpustnika), Juliusza Mejtusa (Ula Gromowa w Młodej Gwardii); niemieckich – Christopha Willibalda Glucka (Orfeusz w Orfeuszu i Eurydyce), Wolfganga Amadeusza Mozarta (Marcelina w Weselu Figara), Ottona Nicolaia (Pani Reich w Wesołych kumoszkach z Windsoru); włoskich – Gioacchina Rossiniego (Tisbe w Kopciuszku, Berta w Cyruliku sewilskim), Giuseppe Verdiego (Amneris w Aidzie, Ulryka w Balu maskowym, Magdalena w Rigoletto, Emilia w Otellu), Giacoma Pucciniego (Suzuki w Madamie Butterfly); francuskich – Daniela François Aubera (Pamela w Fra Diavolo), Georges'a Bizeta (Carmen w Carmen), Charles'a Gounoda (Marta w Fauście); czeskich – Bedřicha Smetany (Agata w Sprzedanej narzeczonej); angielskich – Benjamina Brittena (Mrs Sedley w Peterze Grimesie), a także w operetkach Johanna Straussa syna (Czipra w Baronie cygańskim, Emilia w Zemście nietoperza) i Karla Millöckera (Palmatyka w Studencie żebraku).
Śpiewała partie mezzosopranowe na koncertach oratoryjnych w Filharmonii Bałtyckiej, między innymi 17 II 1952 w symfonii-kantacie Na Kulikowym Polu Jurija Szaporina oraz 22 III 1957 w Messa da Requiem Giuseppe Verdiego.
2 XII 1952 wstąpiła do Związku Artystów Scen Polskich (ZASP; obecnie Stowarzyszenie Polskich Artystów Teatru, Filmu, Radia i Telewizji), do śmierci działała aktywnie w jego gdańskim oddziale.
Uhonorowana Złotym Krzyżem Zasługi, a także odznakami „Za Zasługi dla Gdańska”, „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1974).
25 III 1954 w kościele Najświętszego Serca Jezusowego poślubiła śpiewaka Jerzego Podsiadłego, w 1959 rozwiodła się z nim. Ich jedyny syn Zdzisław (2 IV 1955 Gdańsk – 10 X 2002 Gdańsk), informatyk, miał synów Tomasza (ur. 28 VI 1977 Gdańsk), aktora, reżysera, konferansjera, i Michała (ur. 18 IX 1981 Gdańsk), informatyka, oraz córkę Annę (ur. 7 IX 1988 Gdańsk), lekarza psychologa.
Mieszkała przy ul. Waryńskiego 20 w Gdańsku-Wrzeszczu. Zmarła w Szpitalu Specjalistycznym im. Floriana Ceynowy w Wejherowie. Została pochowana na cmentarzu Srebrzysko.
