ZAWISTOWSKA HELENA, lekarz, pisarz
| < Poprzednie | Następne > |
HELENA NATALIA ZAWISTOWSKA z domu Hajdukiewicz (ur. 3 I 1922 Wilno) działaczka Armii Krajowej, lekarka, pisarka, autorka książek dla dzieci. Córka Władysława Hajdukiewicza, inżyniera, naczelnika Wydziału Przemysłu i Handlu w wileńskim urzędzie wojewódzkim, w czasie II wojny światowej działacza Delegaturze Rządu na Kraj w okręgu wileńskim i Natalii Hajdukiewicz, nauczycielki języka francuskiegoPodczas II wojny światowej działała w wileńskiej AK (pseudonim „Wanda”), studiowała też medycynę na tajnym Uniwersytecie Stefana Batorego. 30 XII 1944 roku wraz z rodziną aresztowana w Wilnie przez Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych (NKWD), osadzona w więzieniu na Łukiszkach. 11 III 1945 roku wysłana do obozu Jełszanki koło Saratowa, dotarła tam 1 kwietnia i pracowała jako pielęgniarka. Tam też poznawała swojego przyszłego męża, Stanisława Zawistowskiego. Do 1948 roku była także więźniarką łagrów Kutaisi w Gruzji i Borowicze koło Leningradu.
W Gdańsku od 1948 roku. Ukończyła studia lekarskie na gdańskiej Akademii Medycznej (1952, →Gdański Uniwersytet Medyczny), doktoryzowała się w 1964 roku. Pracowała w Zakładzie Histologii i Embriologii AMG (1949-1965) i jako lekarz w lecznictwie otwartym (1955- 1979).
Jest członkiem Oddziału Pomorskiego Towarzystwa Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej oraz Stowarzyszenia Pisarzy Polskich Oddział Gdańsk.
Ważniejsze utwory: Od Wilii po Uklę. Niezapomniany czas letnich wakacji w Wilnie i na Wileńszczyźnie w latach dwudziestych i trzydziestych dwudziestego wieku (2011), Iliria. Opowieść baśniowa (2002), Tajemnica Zatopionej Wyspy i inne baśnie (2000), Astrolog Bum i dobry diabeł Tot (1998), Łuk Karakamby (1997), Żelazna wieża (1993), W państwie podziemnego gnoma. Opowieść baśniowa (1988), O zaginionych żeglarzach i latającej szafie (1987).
W 2017 roku została nagrodzona Medalem Prezydenta Miasta Gdańska. Matka Władysława Zawistowskiego.
