HUXER ALBRECHT, burmistrz Głównego Miasta Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
ALBRECHT HUXER (zm. 1456), burmistrz Głównego Miasta Gdańska. Był synem burmistrza Głównego Miasta Gdańska Tiedemanna Huxera i najprawdopodobniej jego żony Tilse.
Jego kariera urzędnicza w Radzie Miejskiej Głównego Miasta Gdańska należy do zagmatwanych i do końca niejasnych. Od 1412 był ławnikiem, w 1413 został niespodziewanie zwolniony z tej funkcji. Być może było to konsekwencją jego prokrzyżackiej postawy i wejścia do Ławy z krzyżackiej poręki. W 1418 powrócił do Ławy, od 1422 rajcą. Od 1431 był drugim burmistrzem. W 1432, po wyborach do Rady, najprawdopodobniej zrezygnował(?) z tej godności, pełnił bowiem w tym roku funkcję sędziego, a zgodnie z zasadami tą mógł pełnić tylko jako rajca, a nie burmistrz. W 1433 pojawił się ponownie jako członek Rady Miasta, z ramienia której w 1440 sprawował po raz drugi funkcję sędziego. Burmistrzem został ponownie w 1445 i pełnił tę funkcję do 1454 włącznie. Urząd pierwszego burmistrza pełnił w 1446 i 1450, drugiego w 1445, 1449 i 1453, był burmistrzem jeszcze w grudniu 1454, po czym niespodziewanie w latach 1455–1456 występował ponownie tylko jako rajca. Nie sposób jeszcze wytłumaczyć tę nietypową karierę urzędniczą, stojącą w sprzeczności z obowiązującymi, tradycyjnymi, zasadami wyborczymi panującymi w Gdańsku. O tym, że cały czas chodzi o niego, a nie dwie osoby o tym samym imieniu i nazwisku, przekonuje fakt, iż w latach 1444–1450 ławnikiem Głównego Miasta Gdańska był jego syn, też Albrecht, a wedle zasady, że ojciec i syn oraz rodzeństwo nie mogli zasiadać jednocześnie w Radzie, nie mógł Huxer-junior być wybrany do Rady, dopóty jego ojciec był tam rajcą i burmistrzem.
Po początkowym popieraniu Krzyżaków zmienił do niech nastawienie, czego dowodem mógł być już powrót do Rady Miejskiej w 1418, a zwłaszcza jego późniejsze działania, już jako burmistrza. W lipcu 1446 znajdował się w poselstwie Związku Pruskiego, które w Malborku przekazało wielkiemu mistrzowi decyzję odrzucającą jego propozycję rozwiązania konfederacji stanów pruskich. W kwietniu 1450 był członkiem komisji wybranej przez Stany do rokowań z wielkim mistrzem odnośnie formuły hołdu, potwierdzenia przywilejów i corocznego zwoływania zjazdu sądowego. Był też wśród tych, którzy 5 V 1450 na zamku komturów gdańskich składali ostatni hołd w dziejach miasta Gdańska wielkiemu mistrzowi. W kwietniu 1453 posłował do wielkiego mistrza w Malborku celem wyjaśnienie powodu zbierania podatku na cele konfederacji, protestując jednocześnie przeciwko oczernianiu jej członków przez urzędników krzyżackich. Jego apele, aby wielki mistrz Ludwik von Erlichshausen dążył do pokojowego załatwienia sporu w kraju, pozostały bez echa. Jeszcze w grudniu 1454 reprezentował Gdańsk w Tajnej Radzie Związku Pruskiego, która w tym czasie przebywała w Toruniu. Rada ta była inicjatorem podjęcia zbrojnej walki z Zakonem. Powody jego rezygnacji z urzędu burmistrza między grudniem 1454 a styczniem 1455 i powrotu do grona rajców pozostaje niewyjaśnione. Być może spowodował to podeszły wiek i zły stan zdrowia, jednak i to pozostaje czystą spekulacją.
Około 1410 zawarł związek małżeński z Katheriną, doczekał się syna Albrechta (ok. 1410–1450), w 1444 ławnika Głównego Miasta Gdańska.
