GÓRSKA WŁADYSŁAWA, szachistka
| < Poprzednie | Następne > |
WŁADYSŁAWA GÓRSKA (10 III 1920 Dąbrówka, gmina Dziemiany – 23 IV 2014), z domu Czarnowska, szachistka. Córka Władysława, wojskowego, starszego sierżanta w 65. Pułku Piechoty w Grudziądzu. Wykształcenie średnie. W czasie II wojny światowej wysiedlona z rodziną z Grudziądza do wsi Huszlew (województwo mazowieckie), gdzie wyszła za mąż za Andrzeja Górskiego, ukrywającego się obrońcę Poczty Polskiej w Gdańsku. Wraz z mężem przybyła do Gdańska w 1945 roku. Od 1946 roku grała w szachy w drużynowych rozgrywkach szachowych w klubach: Pocztowiec, Budowlani Gdańsk, Portowiec Gdańsk, Flota Gdynia. Trzykrotna uczestniczka finałów szachowych mistrzostw Polski: w 1950 w Toruniu zdobyła brązowy medal, w 1952 w Krynicy zajęła VIII miejsce, w 1954 w Gdańsku zdobyła złoty medal. Mieszkała w Dziemianach.
Szachistą był też jej syn Leszek (18 VI 1948 – 23 V 2014), kilkakrotny szachowy mistrz Wybrzeża juniorów, dwukrotny mistrz Polski Ludowych Zespołów Sportowych, reprezentował Flotę Gdynia, Arkę Gdynia, Gedanię Gdańsk w II i I lidze, następnie Zryw Dąbrówka (III liga, grupa województwa kujawsko-pomorskiego), UKS Ósemki Chojnice (III liga okręgowa i II liga ogólnopolska).
