ZESPÓŁ SZKÓŁ MUZYCZNYCH, Szkoła Muzyczna I stopnia im. Grażyny Bacewicz, ul. Dmowskiego 16B; Szkoła Muzyczna II stopnia im. Fryderyka Chopina, ul. Partyzantów 21A. W lipcu 1945 roku powołany przez Władysława Walentynowicza Gdański Instytut Muzyczny objął patronat nad powstającymi szkołami muzycznymi w Gdańsku-Oliwie i Gdańsku-Wrzeszczu. W roku szkolnym 1946–1947 nadzór nad szkołą we Wrzeszczu (przy obecnej al. Zwycięstwa 33) przejął Zarząd Miasta w Gdańsku. Szkoła decyzją MKiS została podzielona na: Miejską Niższą Szkołę Muzyczną (7-letnią) i Miejską Średnią Szkołę Muzyczną (5-letnią); miały wspólną administrację, otrzymały nowy lokal (al. Zwycięstwa 48). Filią szkoły niższej została szkoła muzyczna założona w maju 1945 przez Tadeusza Klosia w Oliwie (funkcjonowała do września 1951). Od 1947 roku z pomieszczeń szkoły niższej korzystała również Szkoła Umuzykalniająca, przeniesiona jesienią 1948 na Orunię. 1 V 1948 szkoła niższa i średnia zostały upaństwowione.
Absolwentami szkoły średniej byli w tym czasie m.in. Maria Fołtyn (śpiew solowy, 1948) i Augustyn Bloch (organy, 1950). Od roku 1950, w wyniku reorganizacji szkolnictwa muzycznego, szkoła niższa przyjęła nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna (której filią, obok szkoły w Oliwie, stała się Szkoła Umuzykalniająca na Oruni), zaś średnia, jako szkoła zawodowa – Państwowa Średnia Szkoła Muzyczna. W związku z trudnościami lokalowymi w 1951 szkole średniej przydzielono lokum we Wrzeszczu przy ul. Partyzantów 7 (budynek synagogi). Szkoła podstawowa pozostała przy al. Zwycięstwa 48, po usamodzielnieniu się w 1954 oruńskiej filii nosiła nazwę Państwowej Szkoły Muzycznej nr 1. W 1971 roku otrzymała nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Grażyny Bacewicz, w 1977 otrzymała nową siedzibę we Wrzeszczu, przy ul. Marchlewskiego (obecnie ul. Dmowskiego) 16B. Wizytówką działającej przy ul. Partyzantów 7 Państwowej Średniej Szkoły Muzycznej była orkiestra szkolna. Wiązało się to z działalnością dyrygentów: założyciela orkiestry Romana Kuklewicza i od roku 1952 szefowej zespołu, Wandy Dubanowicz. Szkołę reprezentował także chór, prowadzony przez Tadeusza Tylewskiego. W 1966 szkoła przyjęła nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna II stopnia, a 9 XII 1978 im. Fryderyka Chopina. Okres nauki w szkole II stopnia to cykl sześcioletni, I stopnia: w dziale dziecięcym 6 lat, młodzieżowym 4 lata. W roku szkolnym 1986/1987 ponownie połączono szkołę podstawową i średnią, tworząc Zespół Szkół Muzycznych. W 1987, ze względu na stan techniczny budynku, szkoła podstawowa opuściła siedzibę przy al. Zwycięstwa 48, przez półtora miesiąca korzystając z pomieszczeń szkoły średniej przy ul. Partyzantów 7, a od 15 X 1987 znalazła lokum w odremontowanym budynku przy ul. Dmowskiego 16B (gdzie prowadzono również zajęcia teoretyczne szkoły średniej i ulokowano dyrekcję oraz administrację). W 1998 budynek przy ul. Partyzantów 7 (dawna synagoga) przekazano Gminie Wyznaniowej Żydowskiej w Gdańsku ( Żydzi), natomiast szkoła średnia rozpoczęła naukę w roku szkolnym 2009/2010 w nowej siedzibie przy ul. Partyzantów 21A. WAW
Dyrektorzy Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia
| 1946–1947
|
Krystyna Jastrzębska
|
| 1947–1948
|
Tadeusz Tylewski
|
| 1949–1950
|
Zofia Cerańska-Rajnsz
|
| 1950–1969
|
Stefan Zagórski
|
| 1969–1973
|
Edwin Rymarz
|
| 1973–1986
|
Ryszard Cabaj
|
| WAW
|
Dyrektorzy Państwowej Szkoły Muzycznej II stopnia
| 1946–1951
|
Roman Kuklewicz
|
| 1951–1952
|
Emil Pardus
|
| 1953–1957
|
Oskar Ruppel
|
| 1957–1972
|
Zygmunt Jackiewicz
|
| 1972–1986
|
Józef Madanowski
|
| WAW
|
Dyrektorzy Zespołu Szkół Muzycznych
| 1986–2008
|
Józef Malanowski
|
| 2008–
|
Leszek Kaufman
|
| WAW
|
