MOTŁAWSKA, ulica
| < Poprzednie | Następne > |
MOTŁAWSKA, ob. nie istnieje, szeroka ulica lub plac (łac. platea), ukształtowana zapewne w XV w., notowana 1656, w płd. części q Zaroślaka zewnętrznego, łącząca gł. trakt handl. z płd. w kierunku Gd. (ob. q Trakt św. Wojciecha) z bramą w płd. umocnieniach q Starego Przedmieścia. Przedłużeniem na wsch. był nadmotławski trakt, ob. widoczny w ciągu ul. Przybrzeżnej. Środkiem biegła granica między Zaroślakiem, należącym do Gd., a posiadłością biskupów włocławskich q Stare Szkoty. Północna pierzeja należała do Gd., płd. – do biskupów (jedna z 7 części Starych Szkotów). U zbiegu z drogą dojazdową do bramy Starego Przedmieścia za czasów krzyż. istniała karczma Nobis. W poł. XVII w., u zbiegu traktów (w części płd.) powstał klasztor q bonifratrów, z czasem przypisany do q Psiego Zakątka (chociaż część zabudowań przylegała do Motławy). Wielokrotnie niszczona podczas oblężeń Gd. (1520, 1577, 1656, 1734), w czasie pokoju gęsto zabudowana. Domy były z reguły wąskie i niskie, ustawione gęsto w szereg, szczytami do ulicy. Bogatsza zabudowa w części należącej do biskupów, uznawanej za najlepszą; w XVIII w. było tam 26 domów (nr. parceli 160-185). Po q oblężeniu Gd. w 1734 ocalały 2 domy, większość w ruinie do 1759. Odbudowę wstrzymywały władze Gd., z powodu bezpieczeństwa. W 1766 zasiedlone 22 budynki. 14 właścicieli domów było katolikami, 7 luteranami i 1 był menonitą. Zajmowali się drobnym rzemiosłem (szewcy, piekarz, kowal, krawiec, szmuklerz) i handlem (kramarze). W pierzei płn., na Zaroślaku, istniało przed 1734 co najmniej 13 domów. W 1772 płd. część (wraz ze Starymi Szkotami) włączono do q Zjednoczonego Miasta Chełm. W 1807 obie strony ul. zniszczone podczas oblężenia Gd. przez wojska napoleońskie i już nieodbudowane. Do 1822 plany wykazywały istnienie ul. pozbawionej zabudowy. Budowa kolei do Gd. 1852, nast. (po 1870) stacji rozrządowej całkowicie ją zlikwidowały. Obecnie nazwę Motławska nosi ulica na q Spichlerzach.
