MACKENSEN ANDREAS II, złotnik

< Poprzednie

Następne >

MACKENSEN ANDREAS (przed 23 i 1661 Gdańsk – po 1701), złotnik. Syn q Andreasa Mackensena. W 1670 uczył się w warsztacie ojca, od 1685 mistrz. Mając problemy z pozyskaniem zamówień i wobec ciążących na nim długów, 1691 został uwięziony w q Ratuszu Głównego Miasta, podobnie jak 1701, gdy zatrzymano go za niewłaściwą wagę zamówionego srebrnego epitafium. Do najbardziej znanych prac M. należą: srebrna dekoracja epitafium wojewody płockiego Jana Dobrogosta Krasińskiego w Węgrowie i płyty nagrobne jego 2 żon w kośc. w Krasnem pod Ciechanowem, 4 kielichy dla kośc. w Pelplinie. PP