ZIELONOŚWIĄTKOWCY
< Poprzednie | Następne > |
ZIELONOŚWIĄTKOWCY. Pojawili się w Gdańsku po I wojnie światowej, do przybycia w 1928 roku Gustawa Herberta Schmidta (1891 Annapol, Wołyń – 1958 Heidelberg), misjonarza amerykańskiego Zborów Bożych (Assemblies of God), nie tworzyli zwartej społeczności. Gustav Schmidt zjednoczył środowisko i rozpoczął działalność ewangelizacyjną na terenie Gdańska. Pierwszy chrzest 13 osób odbył się w Zatoce Gdańskiej w sierpniu 1929 roku, 15 VI 1930 ochrzczono kolejne 30 osób. Od roku 1930 spotkania zboru zwanego Missionsgemeinde Danzig odbywały się przy 3. Damm 1 (ul. Grobla III). Aktywność zboru była ściśle związana z działalnością (w tym samym miejscu) Szkoły Biblijnej ( Instytut Biblijny, GIB), pierwszej zielonoświątkowej uczelni teologicznej w Europie Środkowo-Wschodniej. Po wyjeździe Gustawa Schmidta do USA – w celu zebrania funduszy na działalność misyjną – drugim pastorem został Herman Holz, od końca lat 30. do roku 1945 funkcję pastora sprawował Ernst Jung, który w 1945 przeniósł się z częścią zboru do Hamburga. W okresie II Wolnego Miasta Gdańska (WMG) zbór utrzymywał stosunki z polskimi zielonoświątkowcami należącymi do Związku Zborów Chrześcijan Wiary Ewangelicznej (nastęnie: Kościół Chrześcijan Wiary Ewangelicznej (KChWE)). Aktywność wiernych, a nade wszystko słuchaczy Szkoły Biblijnej, doprowadziły do wzrostu liczebnego zboru, który przed 1939 liczył około 200–250 osób; społeczność była wielonarodowa z przewagą niemieckojęzycznej. Po zmianie lokalizacji przez GIB, zbór gromadził się przy Schüsseldamm (ul. Łagiewniki). II WMG było jednym z głównych ośrodków ruchu zielonoświątkowego w Europie Środkowo-Wschodniej. W 1947 roku miał miejsce pierwszy powojenny chrzest. W 1950, w ramach zakrojonych na szeroką skalę działań SB, aresztowano przywódców niektórych Kościołów ewangelickich, w tym Sergiusza Waszkiewicza (zwolniony w 1952) i Pawła Bajeńskiego. W 1953 roku KChWE i KCh zostały włączone w struktury istniejącego od 1947 Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego (ZKE). Kaplicę erygowano 29 VI 1958 (wpisana do rejestru zabytków 15 X 1973 ze względu na unikatowy wśród gdańskich budowli sakralnych styl klasycystyczny). Następcą S. Waszkiewicza został prezbiter Anatol Matiaszuk (1981–1988; zm. 29 VII 1998 Gdynia), po nim przez pół roku obowiązki pastora pełnił prezbiter Jan Krauze (8 V 1988 – 23 X 1988; zm. 20 I 1996 Gdynia). Po wyborach nowym pastorem został prezbiter Józef Suski (1988–2005, zm. 30 VIII 2010 Gdańsk), a następnie prezbiter Tomasz Ropiejko (od 2005 roku; wcześniej, w latach 1995–2005, pastor pomocniczy w tym zborze). W 1987 roku po samorozwiązaniu ZKE, zbór gdański wszedł w skład nowo powstałego Kościoła Zielonoświątkowego (KZ). Reprezentuje on klasyczny nurt teologii i pobożności pentekostalnej. W 1996 ze zboru wyodrębnił się drugi zbór Gdańska (Nowe Życie) z siedzibą początkowo na Zaspie, przy al. Jana Pawła, następnie we Wrzeszczu przy ul. Szymanowskiego 12 ( kościół św. Pawła), obecnie działający przy ul. Droszyńskiego 28. Dwa zbory gdańskie liczą 340 ochrzczonych (łącznie wiernych 560).
Oprócz KZ w Gdańsku istnieją również inne Kościoły pielęgnujące pobożność zielonoświątkową. Największym z nich jest zarejestrowany w 2000 zbór KChWE (część zborów po reorganizacji w 1987 roku nie weszło w skład KZ i pozostało przy dawnej nazwie), organizujący nabożeństwa przy ul. Podwale Grodzkie 2G (Armia Dawida, wcześniej: Kościół bez Ścian; pastor Krzysztof Majdyło). Społeczność liczy około 150 osób. Zbór posiada kilka placówek misyjnych (w Starogardzie Gdańskim, Rumi i Kartuzach). W Gdańsku istnieją także zielonoświątkowe wspólnoty nierejestrowane.