BRYGIDIANIE. Męski konwent zakonu q brygidek, stosujący się do reguły św. Augustyna (stąd nazywani mylnie augustianami). Sprowadzony do Gdańska 1400 przez biskupa chełmskiego Stefana, wikariusza generalnego biskupa włocławskiego Mikołaja z Kurowa. Budynek klasztorny ulokowano obok klasztoru brygidek, oddzielając go murem (oba po północnej stronie q kościoła św. Brygidy, męski znajdował się bliżej q kościoła św. Katarzyny). Na czele konwentu stał przeor, podlegający ksieni klasztoru. Zadaniem była modlitwa, nauka (studiowanie ksiąg), służba boża, piecza duchowna nad żeńskim konwentem, obsługa kościoła klasztornego. Liczba brygidianów w Gdańsku nigdy nie osiągnęła przewidzianego pułapu 13 księży, 4 diakonów i 8 braci. Po q reformacji konwent podupadł i stopniowo zanikał. W roku 1593 był tu tylko 1 brat, prawdopodobnie bez święceń. Na przełomie XVI i XVII wieku w klasztorze gdańskim znaleźli schronienie księża – uciekinierzy ze szwedzkiej Vadsteny oraz przybysze z ogarniętych reformacją Niemiec. Odnowy konwentu dokonała w roku 1641 ksieni gdańskiego klasztoru brygidek Barbara Wichmann, tworząc stały konwent z zakonników sprowadzonych z nadreńskiej Kolonii. Brygidianie reprezentowali klasztory (męski i żeński) w sporach z miastem, cechami itp. Niektórzy przeorzy (np. Anton Wagner, 1689–1724; Szymon Hennig, 1762–1804) byli równocześnie generalnymi spowiednikami zakonu. Ostatnim w latach przeorem i zarazem mnichem był Jakub Müller. Po przejęciu budynków klasztornych przez państwo pruskie w roku 1828 pełnił do śmierci (1838) funkcję administratora kościoła św. Brygidy. Klasztor brygidianów zburzono w latach 1849–1851, stawiając w jego miejsce budynek parafialny kościoła św. Brygidy. SK
Przeorzy brygidianów w Gdańsku
| 1405–1427
|
Johannes Resenwald
|
| 1427
|
Nicolaus Rombitz
|
| 1449
|
Bernhardus
|
| 1465
|
Paul
|
| 1467
|
Paul Seyferdi
|
| 1470
|
Vinzenzius
|
| 1474
|
Paul Siuerd
|
| 1475
|
Vinzenzius
|
| 1482
|
Vinzenzius Bulow
|
| 1484
|
Michael
|
| 1506, 1508, 1518
|
Matthäus Jordani
|
| 1523
|
Johannes Brunnemann
|
| 1531
|
Johannes Baptista
|
| 1584, 1593
|
Bartholomäus Strellingwerfer
|
| 1641–1654
|
Anton Bachem (Baches)
|
| 1654–1669
|
Gottfried Therhart
|
| 1669–1672
|
Wilhelm Jakob Gescheidt
|
| 1675–1681
|
Bartholomäus Schopff
|
| 1684
|
Antonius Stephani
|
| 1689–1724
|
Anton Wagner
|
| 1725–1733
|
Jakob Hahn
|
| 1736–1741
|
Bartholomäus Albrecht
|
| 1741–1743
|
Philipp Eicholz
|
| 1743–1747
|
Nikolaus Krentz
|
| 1747–1755
|
Peter Gut
|
| 1756–1758
|
Jakob Pirskalowski
|
| 1758–1761
|
Paul Wilhelm
|
| 1762–1804
|
Simon Hennig
|
| 1804–1838
|
Jakob Müller
|
| MrGl
|
