KLAWITTER JOHANN WILHELM (7 VII 1801 Gdańsk – 15 IX 1863 Berlin), budowniczy statków, pionier gd. przemysłu stoczn.Pochodził z rodziny gd. szkutników, występujących w dokumentach cechowych od pocz. XVIII w. (1712 Georg). Syn budowniczego okrętów (Schiffsbaumeister) Johanna Jacoba (1766–1829),wykładowcy teorii budowy statków w Królewskiej q Szkole Nawigacyjnej. Od 1814 wraz z bratem, Gustawem Davidem (1805–37) przebywał kilka lat w Anglii, gdzie zapoznał się z nowymi trendami w przemyśle okrętowym. Po powrocie z pomocą ojca założył w 1827 na q Brabancji nowoczesną stocznię (q Stocznia Klawittera). Początkowo budował statki o kadłubach drewnianych, od 1840 statki żelazne i o napędzie mech. Od 1842 zał. przez niego i q Alexandra Gibsone’a spółka Weichsel eksploatowała w gd. porcie pierwsze pasażersko-towarowe bocznokołowe statki parowe. W celu budowy statków żelaznych zawiązał w 1840 spółkę z budowniczym statków q Ephraimem Peterem Grotem. Na zlecenie q Stoczni Królewskiej kierował budową pierwszej żelaznej korwety parowo-żaglowej (q „Danzig”, wodowany 1851). W 1853 zbudował pierwszy w Prusach pływający dok drewniany, który przez kilkadziesiąt lat służył do remontu statków. Od 1855 budował pierwsze w Gd. żelazne parowce towarowe. Radny gd. 1858–63, wieloletni czł. związku budowniczych statków w Gd. i q Korporacji Kupców. W 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Zmarł w czasie podróży służbowej do Berlina. Nagrobek J.W. i innych członków rodziny znajduje się przy q kośc. Bożego Ciała.
MrGl
