EMAUS
| < Poprzednie | Następne > |
EMAUS, karczma wzmiankowana od roku 1734, obecnie nazwa topograficzna, obszar na pograniczu jednostek pomocniczych Gdańska (q administracyjny podział) q Piecki-Migowo, q Siedlce i q Suchanino. W początku XVII wieku karczma i budy, w których wytwarzano popiół do produkcji mydła. W końcu XVII wieku funkcjonowały w Emaus dwa folwarki: q Trzy Lipy i tzw. Stary Emaus u zbiegu dróg do q Ujeściska (obecnie ul. Łostowicka) i do q Migowa (obecnie ul. Nowolipie), z młynem i gospodą Zur Mühle (rozebraną w roku 2011), ponadto gospodarstwa ogrodnicze. W 1819 roku było tam 13 domów, mieszkało 56 osób, w 1871 w 50 domach zamieszkiwało 816 mieszkańców, w 1910 – 2217. W 1906 roku dla przeważających tam katolików ufundowano q kościół św. Franciszka, powstał też cmentarz św. Franciszka (q cmentarze na Siedlcach). W granicach administracyjnych Gdańska od 1933; liczyło wówczas 2500 mieszkańców. Przy skrzyżowaniu obecnej ul. Kartuskiej i ul. Łostowickiej znajduje się pomnik Mieszkańców Gminy Emaus poległych podczas I wojny światowej. Po II wojnie światowej proponowano dla Emaus nazwy Wielkanoc lub Mogiła.
