ROBERT GŁĘBOCKI (2 I 1940 Trepałów, Wileńszczyzna – 21 II 2005 Gdańsk), naukowiec, astrofizyk i astronom. W 1956 absolwent liceum w Więcborku, w 1961 absolwent astronomii UMK w Toruniu, do 1972 pracował w Obserwatorium Astronomicznym UMK (na etacie Pracowni Astrofizyki i Zakładu Astronomii PAN w Toruniu), od 1965 dr. Od 1970 na q UG (pocz. prowadził wykłady zlecone, od 1971 na etacie), od 1972 dr hab., od 1979 prof. tytularny, od 1989 prof. zw. Zorganizował Pracownię Astrofizyki i Spektroskopii (od 1974 Zakład). W 1972–78 prodziekan Wydz. Matematyki, Fizyki i Chemii. Założyciel q Solidarności na UG, 1981 wybrany rektorem UG, odwołany w kwietniu 1982 (w q stanie wojennym). W 1982–85 wiceprzew. Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Od 12 I do 23 XII 1991 minister edukacji nauk. w rządzie q Jana K. Bieleckiego, jednocześnie (od maja do grudnia 1991) wiceprzew. KBN. W latach 1993–1999 dyr. Inst. Fizyki Teoretycznej i Astrofizyki UG. W 1994–96 przew. Krajowej Komisji Rewizyjnej UW, 1998–2002 radny sejmiku wojew. (przew. Komisji Nauki, Edukacji, Kultury i Sportu). Od 2001 czł. PO. W 1973–79 i 1983–89 wiceprezes, od 1995 prezes Polskiego Towarzystwa Astronomicznego, 1984–89 i 1993–97 wiceprzew. Komitetu Astronomii PAN. W badaniach zajmował się gł. problemami struktur atmosfer gwiazdowych, badanych metodami spektrofotometrycznymi i statystycznymi, fizyką chromosfer gwiazdowych i polami prędkości w atmosferach gwiazd różnych typów. Pochowany na q cment. Srebrzysko. Żonaty z Anną Zielińską-Głębocką.
red.
