ROSTEUSCHER WOLFGANG, profesor Gimnazjum Akademickiego
| < Poprzednie | Następne > |
WOLFGANG ROSTEUSCHER (1614 Hildburghausen, Turyngia – 26 XII 1690 Gdańsk), profesor Gimnazjum Akademickiego. Pochodził z rodziny o francuskich korzeniach. 8 X 1637 zapisał się na studia na uniwersytecie w Królewcu, gdzie początkowo też pracował. W chwili przyjęcia na studia określony był jako famulus rodziny Abrahama Calowa. W Gdańsku, niewątpliwie za sprawą właśnie Abrahama Calowa, wówczas rektora Gimnazjum Akademickiego, od 19 V 1648 nauczyciel, preceptor (Colega) w tymże Gimnazjum, od 1653 uczył greki w klasie drugiej (secundzie), zastępując Daniela Lagusa. Od uroczystego wprowadzenia 9 XII 1655 profesor greki w klasach pierwszej (primy) i drugiej. Ucząc przez 42 lata, był seniorem kolegium profesorów, zasiadał w administracji fundacji stypendialnej Aerarium pauperum studiosorum.
W okresie gdańskim autor m.in. Compendium grammaticae graecae ad methodum Welleri (Danzig 1659, 1661 i 1685), Tractatus de prosodia graeca seu cognoscenda syllabarum quantitate (1659), Homeri Batrachomyomachis, hic est ranarum et murium pugna in usum juventutis Gymnasii Gedanensii seorsim excusa (Danzig 1677). Był także autorem wierszy okolicznościowych, m.in. w 1661 gratulacyjnego z okazji ślubu Dorothei Backhüser i Gabriela Schlieffa (1632–1688), późniejszego ławnika (brata stryjecznego Valentinusa Schlieffa. Swoje utwory dołączał do zbiorków powstałych staraniem profesorów Gimnazjum po śmierci rektorów Johanna Botsacka (1664), Aegidiusa Straucha (1682), Abrahama Calowa (1686), czy profesorów (np. Johanna Petera Titiusa (1689). W podobny sposób żegnał wraz z Heinrichem Jülichem przyjaciela diakona kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP) Adriana Stodderta (1650), Paula Stelznera (1652), czy pastora Salomona Möllera (1687).
22 VI 1654 w kościele NMP ożenił się z Elisabeth (pochowana 30 V 1692, w wieku 57 lat), córką Hansa Kreutzer (zm. 1661). Ojciec profesora Gimnazjum Akademickiego Johanna Christopha Rosteuschera, Euophrosyny (zm. 1691), od ślubu w kościele NMP 24 IX 1690 żony Balthazara Weigela, pięcioro dalszych dzieci zmarło w niemowlęctwie lub wczesnym dzieciństwie.
Pochowany 9 I 1691 w kościele NMP, w grobie teścia pod płytą nr 368.
Bibliografia:
Die Matrikel … der Albertus-Universität zu Königsberg, ed. Georg Ehler, Bd. 1, Leipzig 1910, s. 386.
Praetorius Ephraim, Athenae Gedanenses sive commentarius historico-chronologicus succinctus originem et constitutionem Gymnasii Dantisci …, Lipsiae 1713, s. 117–118.
Kotarski Edmund, Gdańska poezja okolicznościowa XVII wieku, Gdańsk 1993 (przez indeks).
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 403; 3, 167.
