REINIGER SIMON jr, drukarz

Z Encyklopedia Gdańska
Wersja Blazejsliwinski (dyskusja | edycje) z dnia 13:22, 10 gru 2024

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Obelisk na cześć wizyty w Gdańsku króla polskiego Jana III Sobieskiego; z okolicznościowego druku Kurtzer Bericht von Sr. Königl. Majestät in Polen angestelten Reyse in Preussen… wydanego przez Simona Reinigera jr, Dantisci 1677
Strona tytułowa dzieła Joachima Pastoriusa Florus Polonicus, 1679 wydanego przez Simona Reinigera jra.

SIMON REINIGER jr (zm. 1712 Gdańsk), drukarz. Syn Simona Reinigera sen. Po przejęciu po ojcu zakładu podjął się odnowienia jego zasobu typograficznego. Jedynym warunkiem jego działalności w Gdańsku ze strony Rady Miejskiej był zakaz wydawania druków antyreformacyjnych. Drukował na potrzeby Gimnazjum Akademickiego i jezuitów ze Starych Szkotów. Po śmierci w 1694 drukarza Davida Friedricha Rhete starał się o nabycie jego zakładu, drukującego m.in. na potrzeby Rady Miejskiej, nie uzyskał jednak na to jej zgody, jak się przypuszcza z uwagi na swoje katolickie wyznanie.

Jego repertuar wydawniczy był rozległy i obejmował m.in. wydawnictwa polityczne, katalogi aukcyjne, teksty kościelne, kancjonały, kalendarze, tygodniki. Ocenia się, że wydał ponad 100 druków w językach niemieckim, łacińskim i polskim. Z jego zakładu wychodziły dzieła protestanckie i katolickie. Współpracował z miejscowym środowiskiem literackim i naukowym, w tym z Janem Heweliuszem; w latach 1662–1679 zarządzał jego prywatną drukarnią. W 1679 wydał Florus Polonicus Joachima Pastoriusa, pierwszą naukową syntezę dziejów Polski. Na profil jego wydawnictwa wpływ mieli tacy nakładcy jak Simon Beckenstein, Christian Mansklap czy Simon Andres.

Miał synów Simona i Gottfrieda, których we wrześniu 1672 zapisano do początkowej (piatej) klasy gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. 18 X 1688 Simon zapisał się na uniwersytet w Królewcu, obaj bracia wystarali się o potwierdzenie każdemu robotniczego (pracowniczego) obywatelstwa Gdańska (jako tzw. Bürger-Kind), odpowiednio Simon 23 X 1691, Gottfried 1 VII 1692.

Po jego śmierci drukarnię przejął Israel Müller. PP























Bibliografia:
Die Matrikel … der Albertus-Universität zu Königsberg, ed. Georg Ehler, Bd. 2, Leipzig 1911/1912, s. 163.
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 402, 485.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 225.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania