MAUKISCH JOHANN, rektor Gimnazjum Akademickiego
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN MAUKISCH (14 VIII 1617 Freiberg, Saksonia – 8 VI 1669 Gdańsk), rektor Gimnazjum Akademickiego, pastor w kościoła św. Trójcy. Syn kaznodziei w kościele św. Jana i św. Bartłomieja we Freiburgu Israela i Marie, córki pastora kościoła św. Mikołaja tamże, Jacoba Settlera, brat Michaela, także pastora w rodzinnym mieście.
Uczył się w gimnazjum w Miśni, ze względów finansowych przerwał naukę. Od 1638 studiował (także dzięki stypendium miasta Freiburga) filologię, filozofię, teologię, języki hebrajski, chaldejski i syryjski na uniwersytecie w Lipsku, od 1639 bakałarz filozofii, od 1640 magister, od 1643 bakałarz teologii, od 1650 doktor teologii.
23 IX 1561 zaproponowany przez gdańską Radę Miejska, został (od 23 XI 1561) rektorem gdańskiego Gimnazjum Akademickiego i pastorem kościoła św. Trójcy. Jako rektor doskonalił dydaktykę, metody nauczania języków, sprowadził do Gdańska wybitnych uczonych, kierował fundacją Aerarium pauperum studiosorum, doprowadził do ponownego otwarcia bursy szkolnej, zorganizował chór i orkiestrę. Z myślą o uczniach ułożył po łacinie i niemiecku pieśni religijne, wydane w dwóch zbiorach (1656, 1657). Kładł nacisk na kształcenie nie tylko w języku łacińskim, ale także ojczystym, niemieckim i polskim (skoro ten jest w "codziennym użyciu, prawie konieczny i nadzwyczaj pożyteczny"), postulował pogłębienie religijnego wychowania uczniów, zachęcając pastorów do coniedzielnej katechezy młodzieży pozaszkolnej. Organizował dysputy teologiczne, w 1658 także uroczyste obchody 100-lecia powstania Gimnazjum Akademickiego. Gorliwy obrońca ortodoksyjnego luteranizmu, autor traktatów teologicznych i pism polemicznych, w których rozprawiał się z kalwinistami (Maledicentia Maresiana, 1664; Nil sani, Maresiana!, 1667), synkretystami (Syncretistisches Glaubens-Hincken, 1664) i jezuitami (Schrifftmässiges Kinder-Zeugniß […] Bey Gegenstellung der Lutherischen und Jesuitischen Religion, 1664).
Od 9 XI 1651 żonaty był z Marie Elizabeth (1632 – 2 I 1670), córką wrocławskiego pastora kościoła św. Elżbiety, doktora teologii Ananiasa Webera. Ojciec zmarłych w dzieciństwie Johanna Samuela (17 XI 1653 – 4 IV 1655), Johanna Frederika (4 III – 23 III 1660) i Ananiasa Gottlieba (14 I 1663 – 12 II 1667). Zmarł po długiej chorobie. Utwór żałobny po śmierci żony napisał pastor Johann Heinius, jego samego żegnało zaś w zbiorze Carmina lugubria (Smutne pieśni) wielu teologów i profesorów (m.in. Abraham Calow, Aegidius Strauch, Nathanaele Dilger, Michael Falck, Samuel Weissatius, Johann Christoph Rosteuscher, Georg Neufeld jr, Friedrich Büthner, Johann Heinius i inni).
