SCHALCK FRANZ JAKOB, pastor w Sobieszewie
| < Poprzednie | Następne > |
FRANZ JAKOB SCHALCK (Schalk, Schirck) (29 III 1736 Gdańsk – 4 V 1786 Sobieszewo), pastor kościoła w Sobieszewie (Bohnsack) ( kościół Matki Boskiej Saletyńskiej). Syn Franza pochodzącego ze wsi Gęś koło Lęborka, od 11 I 1736 posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska. Od 1745 uczeń Gimnazjum Akademickiego, autor dysertacji Dissertatio Philologica Viam Ad Notitiam Interiorem Lingvarum Originalium Præsertim Hebrææ Sistens … (Gedani 1757). Od 1757 do 1761, korzystając ze stypendium fundacji Johanna Gotffrieda Diesseldorfa, student teologii i hebraistyki w Rostoku. Od 26 III 1762 do 1765 kaznodzieja w Domu Poprawy, od 1765 do 1770 w Domu Dobroczynności.
Od 6 VII 1770 do śmierci pastor w Sobieszewie. Za jego czasów kościół otrzymał nową ambonę (1771), dokonano gruntownego remontu kościelnej wieży, z otynkowaniem i pozłoceniem wieńczącej ją kuli (1773), zamontowano na niej nowy zegar (1778). Ojciec pastora Johanna Jacoba Schalcka.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 305.
Prätorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ..., Danzig und Leipzig, 1760, s. 32, 36, 55, 97.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation..., Königsberg 1834, s. 90.
Rühle Siegfried, Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums, „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 65.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. 4, 138.
