RO-RO, pojazdowiec, statek

Z Encyklopedia Gdańska
Wersja Blazejsliwinski (dyskusja | edycje) z dnia 17:44, 2 gru 2022

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
MS „Elbląg”, statek typu Ro-Ro, w porcie gdyńskim
MS „Inowrocław”, statek typu Ro-Ro, widoczna furta do załadunku kontenerów
Prom samochodowo-pasażerski

RO-RO, pojazdowiec, statek do przewozu ładunków wtaczanych (od ang. roll-on / roll-off). Typ statku produkowany w kilku wariantach w wielu stoczniach na świecie. Od 1976 Stocznia Gdańska budowała skomplikowane pod względem konstrukcyjnym i technicznym pojazdowce, na których załadunku dokonywano przez rampę w części rufowej statku, umożliwiającą wtaczanie na specjalnych platformach kontenerów i wjazd samochodów ciężarowych.

Pierwsza była seria typu B-481 o nośności 17 300 ton, zaprojektowana przez zespół mgr. inż. Zbigniewa Bisagi. Prototypowy statek „Skulptor Konenkov” ukończono w 1976. Dziesiąty i ostatni z tej serii przekazano ZSRR w 1986. W 1987 zbudowano dla armatora fińskiego pierwszy pojazdowiec o nośności 8840 ton (typ B-489). Stały się jedną ze specjalności stoczni, jednak pokrewne (jak promy pasażersko-samochodowe) sprawiały duże kłopoty. Nie należał do udanych kontrakt na dostawę promu „Stena Scandinavica”. Prace nad tą jednostką, oznaczoną jako typ B-494, trwały długo i ostatecznie zostały ukończone przy udziale fachowców z zewnątrz 1987.

W następnych latach podjęto jeszcze budowę dużych pojazdowców typu B-501/1, z których cztery jednostki przekazano armatorowi fińskiemu w latach 1994–1995. Odmianą pojazdowców są przede wszystkim statki do przewozu wyłącznie samochodów, promy samochodowo-pasażerskie i okręty desantowe (transportowe). JL

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania