OBYWATELSTWO MIEJSKIE
(Utworzył nową stronę „{{paper}} OBYWATELSTWO MIEJSKIE (nabycie prawa miejskiego). Procedura obowiązująca (z pewnymi zmianami) od lokacji w 1342 q Głównego Miasta do 1815, usankcjonowa...”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | OBYWATELSTWO MIEJSKIE (nabycie prawa miejskiego). Procedura obowiązująca (z pewnymi zmianami) od lokacji w 1342 q Głównego Miasta do 1815, usankcjonowana przepisami miejskimi (q wilkierz miejski). Poprzez nabycie praw miejskich otrzymywano obywatelstwo miasta, umożliwiające pełnienie funkcji publicznych, wykonywanie zastrzeżonych zawodów (np. piekarzy), nabywanie posiadłości w mieście i korzystanie z ochrony prawnej. Nabywcą praw miejskich mógł zostać mężczyzna legalnego pochodzenia, mieszkający w mieście na stałe, posiadający uznane wyznanie rel. i stan majątkowy gwarantujący wywiązywanie się ze zobowiązań finans. wobec miasta. Nadawała je q Rada Miejska lub Ordynki, zasadnicze czynności administracyjno-kancelaryjne z tym związane należały do Wetty. Nabycie praw miejskich wiązało się z dość wysokimi opłatami, nie stanowiło jednak niezbędnego warunku do zamieszkania w mieście. | + | '''OBYWATELSTWO MIEJSKIE''' (nabycie prawa miejskiego). Procedura obowiązująca (z pewnymi zmianami) od lokacji w 1342 q Głównego Miasta do 1815, usankcjonowana przepisami miejskimi (q wilkierz miejski). Poprzez nabycie praw miejskich otrzymywano obywatelstwo miasta, umożliwiające pełnienie funkcji publicznych, wykonywanie zastrzeżonych zawodów (np. piekarzy), nabywanie posiadłości w mieście i korzystanie z ochrony prawnej. Nabywcą praw miejskich mógł zostać mężczyzna legalnego pochodzenia, mieszkający w mieście na stałe, posiadający uznane wyznanie rel. i stan majątkowy gwarantujący wywiązywanie się ze zobowiązań finans. wobec miasta. Nadawała je q Rada Miejska lub Ordynki, zasadnicze czynności administracyjno-kancelaryjne z tym związane należały do Wetty. Nabycie praw miejskich wiązało się z dość wysokimi opłatami, nie stanowiło jednak niezbędnego warunku do zamieszkania w mieście. {{author: JZ}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 15:22, 28 lut 2013
OBYWATELSTWO MIEJSKIE (nabycie prawa miejskiego). Procedura obowiązująca (z pewnymi zmianami) od lokacji w 1342 q Głównego Miasta do 1815, usankcjonowana przepisami miejskimi (q wilkierz miejski). Poprzez nabycie praw miejskich otrzymywano obywatelstwo miasta, umożliwiające pełnienie funkcji publicznych, wykonywanie zastrzeżonych zawodów (np. piekarzy), nabywanie posiadłości w mieście i korzystanie z ochrony prawnej. Nabywcą praw miejskich mógł zostać mężczyzna legalnego pochodzenia, mieszkający w mieście na stałe, posiadający uznane wyznanie rel. i stan majątkowy gwarantujący wywiązywanie się ze zobowiązań finans. wobec miasta. Nadawała je q Rada Miejska lub Ordynki, zasadnicze czynności administracyjno-kancelaryjne z tym związane należały do Wetty. Nabycie praw miejskich wiązało się z dość wysokimi opłatami, nie stanowiło jednak niezbędnego warunku do zamieszkania w mieście.
