MEYER CHRISTIAN, szewc, przywódca opozycji
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''CHRISTIAN MEYER''' (2. poł. XVII w.), szewc, przywódca opozycji cechów. Jedna z pierwszych o nim wzmianek pochodzi z 1674, gdy jako przywódca rzemieślników wymógł na Radzie Miejskiej Gd. przywrócenie stanowisk q Aegidiusowi Strauchowi. W 1675 znalazł się w delegacji cechów do króla pol. Jana III Sobieskiego, 1676, jako starszy cechów uczestniczył w sejmie koronacyjnym w Kr., gdzie również przedstawiono skargi na gd. Radę Miejską. W 1677 w q Lipcach witał króla w imieniu cechów przed jego wizytą w Gd. Próbował bezskutecznie wejść w skład q Trzeciego Ordynku. W czasie antykatolickiego q tumultu w 1678 bez efektu zabiegał u gd. burgrabiego o zaprowadzenie spokoju przez siły miejskie, słusznie obawiając się niechęci króla Jana III Sobieskiego do gd. cechów. W nast. latach tracił na popularności, co wykorzystali jego przeciwnicy. W sprowokowanej bójce skaleczył przeciwnika, czemu nadano w mieście rozgłos. Szukał schronienia w Warszawie, 27 i 1678 otrzymał od króla przywilej zaliczający go do grona sług królewskich, uwalniający od jurysdykcji gd. sądów. Ponownie gościł w Warszawie 1680 z delegacją cechową, jednak po rozruchach | + | '''CHRISTIAN MEYER''' (2. poł. XVII w.), szewc, przywódca opozycji cechów. Jedna z pierwszych o nim wzmianek pochodzi z 1674, gdy jako przywódca rzemieślników wymógł na Radzie Miejskiej Gd. przywrócenie stanowisk q Aegidiusowi Strauchowi. W 1675 znalazł się w delegacji cechów do króla pol. Jana III Sobieskiego, 1676, jako starszy cechów uczestniczył w sejmie koronacyjnym w Kr., gdzie również przedstawiono skargi na gd. Radę Miejską. W 1677 w q Lipcach witał króla w imieniu cechów przed jego wizytą w Gd. Próbował bezskutecznie wejść w skład q Trzeciego Ordynku. W czasie antykatolickiego q tumultu w 1678 bez efektu zabiegał u gd. burgrabiego o zaprowadzenie spokoju przez siły miejskie, słusznie obawiając się niechęci króla Jana III Sobieskiego do gd. cechów. W nast. latach tracił na popularności, co wykorzystali jego przeciwnicy. W sprowokowanej bójce skaleczył przeciwnika, czemu nadano w mieście rozgłos. Szukał schronienia w Warszawie, 27 i 1678 otrzymał od króla przywilej zaliczający go do grona sług królewskich, uwalniający od jurysdykcji gd. sądów. Ponownie gościł w Warszawie 1680 z delegacją cechową, jednak po rozruchach antykatolickich w Gd. Jan III Sobieski nakazał go uwięzić razem z towarzyszami. Wolność odzyskał w poł. 1681, ale do Gd. mógł powrócić dopiero 1690 i jest to ostatnia o nim wiadomość. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 19:58, 27 lut 2013
CHRISTIAN MEYER (2. poł. XVII w.), szewc, przywódca opozycji cechów. Jedna z pierwszych o nim wzmianek pochodzi z 1674, gdy jako przywódca rzemieślników wymógł na Radzie Miejskiej Gd. przywrócenie stanowisk q Aegidiusowi Strauchowi. W 1675 znalazł się w delegacji cechów do króla pol. Jana III Sobieskiego, 1676, jako starszy cechów uczestniczył w sejmie koronacyjnym w Kr., gdzie również przedstawiono skargi na gd. Radę Miejską. W 1677 w q Lipcach witał króla w imieniu cechów przed jego wizytą w Gd. Próbował bezskutecznie wejść w skład q Trzeciego Ordynku. W czasie antykatolickiego q tumultu w 1678 bez efektu zabiegał u gd. burgrabiego o zaprowadzenie spokoju przez siły miejskie, słusznie obawiając się niechęci króla Jana III Sobieskiego do gd. cechów. W nast. latach tracił na popularności, co wykorzystali jego przeciwnicy. W sprowokowanej bójce skaleczył przeciwnika, czemu nadano w mieście rozgłos. Szukał schronienia w Warszawie, 27 i 1678 otrzymał od króla przywilej zaliczający go do grona sług królewskich, uwalniający od jurysdykcji gd. sądów. Ponownie gościł w Warszawie 1680 z delegacją cechową, jednak po rozruchach antykatolickich w Gd. Jan III Sobieski nakazał go uwięzić razem z towarzyszami. Wolność odzyskał w poł. 1681, ale do Gd. mógł powrócić dopiero 1690 i jest to ostatnia o nim wiadomość.
