MEISSNER JOHANN HEINRICH, rzeźbiarz
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Johann Heinrich Meissner, Wenus, lata 60. XVIII wieku.JPG|thumb|Johann Heinrich Meissner, Wenus, lata 60. XVIII wieku]][[File:Johann Heinrich Meissner, Omfale, lata 60. XVIII wieku.JPG|thumb|Johann Heinrich Meissner, Omfale, lata 60. XVIII wieku]] | [[File:Johann Heinrich Meissner, Wenus, lata 60. XVIII wieku.JPG|thumb|Johann Heinrich Meissner, Wenus, lata 60. XVIII wieku]][[File:Johann Heinrich Meissner, Omfale, lata 60. XVIII wieku.JPG|thumb|Johann Heinrich Meissner, Omfale, lata 60. XVIII wieku]] | ||
| − | '''JOHANN HEINRICH MEISSNER''' (1701 Królewiec – 8 V 1770 Gdańsk), rzeźbiarz późnego baroku. W Gd. od 1726. Jeden z najbardziej ówcześnie znanych artystów w tej części Europy. Wykonywał prace w drewnie, kamieniu, kości słoniowej i w marmurze. Specjalizował się w małych formach, chociaż w rodzinnym mieście najbardziej był znany z posągu króla prus. Fryderyka Wilhelma i z zamku królewieckiego, w Gd. zaś z rzeźby Augusta II (zaginiona), która stanęła 1755 w q Dworze Artusa. Rzeźbił m.in. na potrzeby q kośc. NMP (ambona, statua św. Rajnolda), q kośc. św. Jana (prospekt do małych | + | '''JOHANN HEINRICH MEISSNER''' (1701 Królewiec – 8 V 1770 Gdańsk), rzeźbiarz późnego baroku. W Gd. od 1726. Jeden z najbardziej ówcześnie znanych artystów w tej części Europy. Wykonywał prace w drewnie, kamieniu, kości słoniowej i w marmurze. Specjalizował się w małych formach, chociaż w rodzinnym mieście najbardziej był znany z posągu króla prus. Fryderyka Wilhelma i z zamku królewieckiego, w Gd. zaś z rzeźby Augusta II (zaginiona), która stanęła 1755 w q Dworze Artusa. Rzeźbił m.in. na potrzeby q kośc. NMP (ambona, statua św. Rajnolda), q kośc. św. Jana (prospekt do małych organów) i q kośc. św. Trójcy (rzeźby w stalli rady kościelnej), wykonywał także ołtarze, ambony i inne wyposażenia świątyń. Na ambonie w kośc. NMP, wykonanej 1764 przez stolarza Gottlieba Lemma i ozdobionej rzeźbami i płaskorzeźbami przez M., zachował się do czasu jej zniszczenia 1945 jeden z nielicznych w Gd. herbów pol. (inne w czasach hitl. usuwano z miejsc publicznych). Sięgał często po tematykę mitol. osadzoną w klasycyzmie, w której obecne były wątki erotyczne (Wenus). Wykonywał również prace na potrzeby patrycjatu gd., gł. zdobienia q przedproży. Jedno z nich znajdowało się przy ul. Korzennej 43, w XIX w. przeniesione k. kamienicy na Długim Targu 45 (obok Dworu Artusa), gdzie znajduje się i ob.; inne zaś zdobi Dom Schlütera przy ulicy Piwnej 1. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 19:57, 27 lut 2013
JOHANN HEINRICH MEISSNER (1701 Królewiec – 8 V 1770 Gdańsk), rzeźbiarz późnego baroku. W Gd. od 1726. Jeden z najbardziej ówcześnie znanych artystów w tej części Europy. Wykonywał prace w drewnie, kamieniu, kości słoniowej i w marmurze. Specjalizował się w małych formach, chociaż w rodzinnym mieście najbardziej był znany z posągu króla prus. Fryderyka Wilhelma i z zamku królewieckiego, w Gd. zaś z rzeźby Augusta II (zaginiona), która stanęła 1755 w q Dworze Artusa. Rzeźbił m.in. na potrzeby q kośc. NMP (ambona, statua św. Rajnolda), q kośc. św. Jana (prospekt do małych organów) i q kośc. św. Trójcy (rzeźby w stalli rady kościelnej), wykonywał także ołtarze, ambony i inne wyposażenia świątyń. Na ambonie w kośc. NMP, wykonanej 1764 przez stolarza Gottlieba Lemma i ozdobionej rzeźbami i płaskorzeźbami przez M., zachował się do czasu jej zniszczenia 1945 jeden z nielicznych w Gd. herbów pol. (inne w czasach hitl. usuwano z miejsc publicznych). Sięgał często po tematykę mitol. osadzoną w klasycyzmie, w której obecne były wątki erotyczne (Wenus). Wykonywał również prace na potrzeby patrycjatu gd., gł. zdobienia q przedproży. Jedno z nich znajdowało się przy ul. Korzennej 43, w XIX w. przeniesione k. kamienicy na Długim Targu 45 (obok Dworu Artusa), gdzie znajduje się i ob.; inne zaś zdobi Dom Schlütera przy ulicy Piwnej 1.
