MACHCEWICZ PAWEŁ, dyrektor Muzeum II Wojny Światowej
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | [[File:Paweł_Machcewicz.JPG|thumb|Paweł Machcewicz]]'''PAWEŁ MACHCEWICZ''' (ur. 27 IV 1966 Warszawa), historyk, politolog. W 1989 absolwent Wydz. Historycznego UW. Od 1990 pracuje w Zakładzie Najnowszej Historii Politycznej Inst. Studiów Politycznych PAN w Warszawie. Od 1993 dr, 2000 dr hab. Współtworzył IPN, od sierpnia 2000 do stycznia 2006 dyr. Biura Edukacji Publicznej IPN. W 2003–07 przew. zespołu historyków zajmującego się wyjaśnianiem wydarzeń bydgoskich z 3 i 4 IX 1939. W 2000–06 pracował w Collegium Civitas w Warszawie (w 2006 prorektor ds. akademickich), 2006–09 kier. Zakładu Systemów Komunistycznych i Zimnej Wojny w Inst. Stosunków Międzynarodowych na Wydz. Nauk Historycznych UMK w Toruniu. Od 2009 prof. tytularny. Od 2009 w Inst. Dziennikarstwa na Wydz. Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW. Od 1 IX 2008 Pełnomocnik Prezesa Rady Ministrów ds. Muzeum II Wojny Światowej, od 1 XII 2008 dyr. powstającego w Gd. q Muzeum II Wojny Światowej. Autor m.in.: Polski rok 1956 (1993; 2009 rozszerzona wersja Rebellious Satellite. Poland 1956 ukazała się w USA), Władysław Gomułka (1995), Historia Hiszpanii (1998, wraz z Tadeuszem Miłkowskim), Emigracja w polityce międzynarodowej (1999), Wokół Jedwabnego. Studia i dokumenty (2002, red. wraz z Krzysztofem Persakiem), Monachijska menażeria. Walka z Radiem Wolna Europa 1950–1989 (2007), Bydgoszcz. 3–4 września 1939. Studia i dokumenty (2008, red. wraz z Tomaszem Chincińskim), Spory o historię 2001–2011 (2012). Zajmuje się także publicystyką hist. i popularyzacją | + | [[File:Paweł_Machcewicz.JPG|thumb|Paweł Machcewicz]]'''PAWEŁ MACHCEWICZ''' (ur. 27 IV 1966 Warszawa), historyk, politolog. W 1989 absolwent Wydz. Historycznego UW. Od 1990 pracuje w Zakładzie Najnowszej Historii Politycznej Inst. Studiów Politycznych PAN w Warszawie. Od 1993 dr, 2000 dr hab. Współtworzył IPN, od sierpnia 2000 do stycznia 2006 dyr. Biura Edukacji Publicznej IPN. W 2003–07 przew. zespołu historyków zajmującego się wyjaśnianiem wydarzeń bydgoskich z 3 i 4 IX 1939. W 2000–06 pracował w Collegium Civitas w Warszawie (w 2006 prorektor ds. akademickich), 2006–09 kier. Zakładu Systemów Komunistycznych i Zimnej Wojny w Inst. Stosunków Międzynarodowych na Wydz. Nauk Historycznych UMK w Toruniu. Od 2009 prof. tytularny. Od 2009 w Inst. Dziennikarstwa na Wydz. Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW. Od 1 IX 2008 Pełnomocnik Prezesa Rady Ministrów ds. Muzeum II Wojny Światowej, od 1 XII 2008 dyr. powstającego w Gd. q Muzeum II Wojny Światowej. Autor m.in.: Polski rok 1956 (1993; 2009 rozszerzona wersja Rebellious Satellite. Poland 1956 ukazała się w USA), Władysław Gomułka (1995), Historia Hiszpanii (1998, wraz z Tadeuszem Miłkowskim), Emigracja w polityce międzynarodowej (1999), Wokół Jedwabnego. Studia i dokumenty (2002, red. wraz z Krzysztofem Persakiem), Monachijska menażeria. Walka z Radiem Wolna Europa 1950–1989 (2007), Bydgoszcz. 3–4 września 1939. Studia i dokumenty (2008, red. wraz z Tomaszem Chincińskim), Spory o historię 2001–2011 (2012). Zajmuje się także publicystyką hist. i popularyzacją historii (autor artykułów publikowanych m.in. na łamach „Gazety Wyborczej”, „Mówią Wieki”, „Polityki”, „Rzeczpospolitej”, „Tygodnika Powszechnego”, „Więzi”). W 1990–2000 red. Magazynu Historycznego „Mówią Wieki”. Stypendysta m.in. Programu Fulbrighta (1997–98 na Georgetown University w Waszyngtonie), Woodrow Wilson Center for International Scholars w Waszyngtonie, British Academy w Londynie, hiszp. Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Ministerstwa Edukacji, Maison des Sciences de l’Homme w Paryżu. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] |