FRIEDRICHSEN ERNESTINE, malarka
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę FRIEDRICHSEN ERNESTINE na FRIEDRICHSEN ERNESTINE, malarka) |
|||
Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
− | '''ERNESTINE FRIEDRICHSEN''' (29 VI 1824 Gdańsk – 21 VII 1892 Düsseldorf), malarka. Pochodziła z rodziny [[MENONICI | menonickiej]], była córką gdańskiego kupca [[FRIEDRICHSEN DANIEL | Daniela Friedrichsena]]. Pierwsze nauki w zawodzie artystycznym pobierała w [[KRÓLEWSKA SZKOŁA SZTUK PIĘKNYCH| Królewskiej Szkole Sztuk Pięknych]] lub na lekcjach prywatnych. W latach 1854 i 1858 prezentowała swoje prace na wystawach [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. W 1854 | + | '''ERNESTINE FRIEDRICHSEN''' (29 VI 1824 Gdańsk – 21 VII 1892 Düsseldorf), malarka. Pochodziła z rodziny [[MENONICI | menonickiej]], była córką gdańskiego kupca [[FRIEDRICHSEN DANIEL | Daniela Friedrichsena]]. Pierwsze nauki w zawodzie artystycznym pobierała w [[KRÓLEWSKA SZKOŁA SZTUK PIĘKNYCH| Królewskiej Szkole Sztuk Pięknych]] lub na lekcjach prywatnych. W latach 1854 i 1858 prezentowała swoje prace na wystawach [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. W 1854 pokazała rysunek głowy chłopca (''Knabenkopf'') wykonany kolorową kredką, w 1858 kilka portretowych obrazów olejnych: ''Großmutter und Enkel'' (Babcia i wnuczek), ''Badendes Kind'' (Kąpiące się dziecko), ''Mädchen am Spinnrad'' (Dziewczyna przy kołowrotku), ''Kinder mit einer Traube spielend'' (Dzieci bawiące się winogronami). <br/><br/> |
− | Około 1855 | + | Około 1855 wyjechała na dalsze studia artystyczne do Düsseldorfu. Malarstwa portretowego uczyła się u Marie Wiegmann (1820–1893), rodzajowego u profesora tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych Rudolfa Jordana (1810–1887). Była ulubioną uczennicą Jordana, posiadała pracownię w jego kamienicy przy Weherhahn 9. Malarstwo rodzajowo-pejzażowe dominowało w jej dalszej działalności artystycznej. <br/><br/> |
− | Od 1860 | + | Od 1860 odbywała liczne podróże studyjne po Niemczech i Europie, wykonywała szkice do przyszłych prac w Belgii, Holandii, we Włoszech, Polsce i Prusach Wschodnich. Brak informacji o pracach związanych z Gdańskiem. W 1861 otrzymała wyróżnienie na wystawie drezdeńskiej Akademii Sztuk Pięknych za obraz ''Hüttendorf wandernder polnischer Flößer an der Weichsel'' (Szałasy polskich flisaków wędrujących wzdłuż Wisły), cenione były także jej portrety Żydów, w tym obraz z tego czasu ''Jüdische Lumpensammler in Masuren'' (Żydowscy zbieracze łachmanów na Mazurach). W 1884 nabywcą obrazu ''Sommerlust'' (Radosne lato) był cesarz Wilhelm I. Wystawiała w największych miastach Niemiec: Berlinie, Monachium, Dreźnie, Hamburgu i Düsseldorfie. Jej prace znajdują się w tamtejszych muzeach oraz w zbiorach prywatnych. W 1867 roku była współzałożycielką organizacji niemieckich artystek w Berlinie (Der Verein der Berliner Künstlerinnen). Rodziny nie założyła. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 14:13, 20 wrz 2022
ERNESTINE FRIEDRICHSEN (29 VI 1824 Gdańsk – 21 VII 1892 Düsseldorf), malarka. Pochodziła z rodziny menonickiej, była córką gdańskiego kupca Daniela Friedrichsena. Pierwsze nauki w zawodzie artystycznym pobierała w Królewskiej Szkole Sztuk Pięknych lub na lekcjach prywatnych. W latach 1854 i 1858 prezentowała swoje prace na wystawach Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. W 1854 pokazała rysunek głowy chłopca (Knabenkopf) wykonany kolorową kredką, w 1858 kilka portretowych obrazów olejnych: Großmutter und Enkel (Babcia i wnuczek), Badendes Kind (Kąpiące się dziecko), Mädchen am Spinnrad (Dziewczyna przy kołowrotku), Kinder mit einer Traube spielend (Dzieci bawiące się winogronami).
Około 1855 wyjechała na dalsze studia artystyczne do Düsseldorfu. Malarstwa portretowego uczyła się u Marie Wiegmann (1820–1893), rodzajowego u profesora tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych Rudolfa Jordana (1810–1887). Była ulubioną uczennicą Jordana, posiadała pracownię w jego kamienicy przy Weherhahn 9. Malarstwo rodzajowo-pejzażowe dominowało w jej dalszej działalności artystycznej.
Od 1860 odbywała liczne podróże studyjne po Niemczech i Europie, wykonywała szkice do przyszłych prac w Belgii, Holandii, we Włoszech, Polsce i Prusach Wschodnich. Brak informacji o pracach związanych z Gdańskiem. W 1861 otrzymała wyróżnienie na wystawie drezdeńskiej Akademii Sztuk Pięknych za obraz Hüttendorf wandernder polnischer Flößer an der Weichsel (Szałasy polskich flisaków wędrujących wzdłuż Wisły), cenione były także jej portrety Żydów, w tym obraz z tego czasu Jüdische Lumpensammler in Masuren (Żydowscy zbieracze łachmanów na Mazurach). W 1884 nabywcą obrazu Sommerlust (Radosne lato) był cesarz Wilhelm I. Wystawiała w największych miastach Niemiec: Berlinie, Monachium, Dreźnie, Hamburgu i Düsseldorfie. Jej prace znajdują się w tamtejszych muzeach oraz w zbiorach prywatnych. W 1867 roku była współzałożycielką organizacji niemieckich artystek w Berlinie (Der Verein der Berliner Künstlerinnen). Rodziny nie założyła.