CHODAKOWSKA ANNA, aktorka

Wersja z 11:16, 8 wrz 2022

Anna Chodakowska i Stanisław Dąbrowski w Teatrze Wybrzeże, 1958

ANNA CHODAKOWSKA (30 III 1920 Lwów – 16 VI 1991 Gdańsk), aktorka. Egzamin zawodowy zdała eksternistycznie w 1938 roku. Zadebiutowała jeszcze przed II wojną światową na scenie Teatru Wielkiego we Lwowie rolą Klaryssy w Fircyku w zalotach Franciszka Zabłockiego w reżyserii Janusza Warneckiego (1938). Po wojnie krótko występowała w krakowskim Starym Teatrze. Sprawa aktywności aktorskiej w czasie okupacji – a także niepotwierdzonego udziału w antypolskim filmie Heimkehr – spowodowała długą przerwę w jej pracy zawodowej (zajmowała się wówczas teatrem amatorskim), zakończoną weryfikacją przez Sąd Koleżeński Związku Artystów Scen Polskich w roku 1951. Do zawodu powróciła w Teatrze Młodego Widza we Wrocławiu (1952-1955), grając między innymi Pannę Janinę w Kłopotach z mężczyznami Ireny Jurgielewiczowej w reżyserii Stanisławy Zbyszewskiej (28 I 1955).

W 1955 została zaangażowana w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku. Na gdańskiej scenie zadebiutowała rolą Goplany w Balladynie Juliusza Słowackiego w reżyserii Tadeusza Żuchniewskiego (premiera 1 II 1956). Od 1974 brała też udział w spektaklach Teatru Telewizji (Matka w Justynie Elizy Orzeszkowej w reżyserii Marka Okopińskiego. Występowała w filmach kinowych (między innymi Medium w reżyserii Jacka Koprowicza, 1985). Grała także w spektaklach Teatru Polskiego Radia, między innymi Sąsiadkę w Śnieg zasypie ślady Malwiny Szczepkowskiej w reżyserii autorki (17 VIII 1962) czy La Lujanerę w Milondze Jorge Luisa Borgesa w reżyserii Marka Kuleszy (25 VI 1977).

Miała wszechstronny repertuar; z równym powodzeniem kreowała role tragiczne, dramatyczne i charakterystyczne, jak i komediowe. Zdobyła uznanie publiczności, a także wysoką renomę wśród aktorów i reżyserów. Jej ostatnią rolą na scenie gdańskiego teatru była pani Boyle w Pułapce na myszy według Agathy Christie w reżyserii Bogusławy Czosnowskiej (1 IV 1989). Rok później, 17 VI 1990, po raz ostatni pojawiła się na ekranie w Teatrze Telewizji, w Godach weselnych Leona Schillera w reżyserii Jana Skotnickiego.

Uhonorowana Złotym Krzyżem Zasługi (1976) i odznaką „Za Zasługi dla Ziemi Gdańskiej” (1986). Pochowana na cmentarzu Srebrzysko. JAK