CHARITIUS KRISTIAN FRIEDRICH, pastor

Wersja z 10:58, 8 wrz 2022

Kristian Friedrich Charitius, Spicilegii ad D. Andreae Charitii archidiaconi Vittebergensis Commentationem de viris eruditis Gedani ortis, 1729

KRISTIAN FRIEDRICH CHARITIUS (1707 Gdańsk – 24 VII 1771 Drewnica na Żuławach), pastor, brat Andreasa Charitiusa. W 1723 uczeń Gimnazjum Akademickiego, studiował w Niemczech teologię. Po powrocie do Gdańska początkowo diakon w jednym z podgdańskich kościołów luterańskich, w 1735 zweryfikowany jako kaznodzieja przez Ministerium Duchowne, od 1742 kaznodzieja w Domu Dobroczynności, od 1744 pastor w Przebrnie (Pröbbernau) na Mierzei Wiślanej, od 1747 w Drewnicy na Wielkich Żuławach (Schönbaum).

Z inicjatywy Michaela Christopha Hanowa opracował uzupełnienia i poprawki do pracy brata Andreasa, zachowane w rękopisie w zbiorach Polskiej Akademii Nauk Biblioteki Gdańskiej oraz wydane w 1729 przez oficynę Thomasa Johanna Schreibera jako Spicilegii ad D. Andreae Charitii archidiaconi Vittebergensis Commentationem de viris eruditis Gedani ortis (Dopełnienie rozprawy Andreasa Charitiusa archidiakona wittenberskiego o uczonych urodzonych w Gdańsku). Nie zachowała sie przygotowana przez niego kontynuacja pracy brata, rozszerzona o dalsze biogramy. U tegoż wydawcy opublikował w 1726 podręcznik ćwiczeń z fizyki Exercitatio physica de vaporibus, nebula et nubibus. LP