BRÄMER CHARLOTTE, pedagog
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę BRÄMER CHARLOTTE na BRÄMER CHARLOTTE, pedagog) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''CHARLOTTE BRÄMER''' (10 I 1896 Gdańsk – 23 X 1967 Hamburg), pedagog. Córka gdańskiego kupca [[BRÄMER HERMANN GUSTAV | Hermanna Brämera]]. Po uzyskaniu matury w gdańskiej wyższej [[SZKOŁA ŚREDNIA DLA DZIEWCZĄT | szkole średniej dla dziewcząt imienia Wiktorii]] (Victoriaschule) przy Holzgasse 24 (ul. Kładki), studiowała w [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]]. Ukończyła ją w roku akademickim 1921/1922, uzyskując doktorat na podstawie rozprawy przygotowanej w Katedrze Historii, kierowanej przez prof. Friedricha Luckwaldta (1875–1945). Po studiach pracowała jako pedagog. Od 1 IV 1925 była radcą szkolnym (Studienrat) i profesorem wyższej średniej szkoły dla dziewcząt im. Wiktorii, w której pracowała do | + | '''CHARLOTTE BRÄMER''' (10 I 1896 Gdańsk – 23 X 1967 Hamburg), pedagog. Córka gdańskiego kupca [[BRÄMER HERMANN GUSTAV | Hermanna Brämera]]. Po uzyskaniu matury w gdańskiej wyższej [[SZKOŁA ŚREDNIA DLA DZIEWCZĄT | szkole średniej dla dziewcząt imienia Wiktorii]] (Victoriaschule) przy Holzgasse 24 (ul. Kładki), studiowała w [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]]. Ukończyła ją w roku akademickim 1921/1922, uzyskując doktorat na podstawie rozprawy przygotowanej w Katedrze Historii, kierowanej przez prof. Friedricha Luckwaldta (1875–1945). Po studiach pracowała jako pedagog. Od 1 IV 1925 była radcą szkolnym (Studienrat) i profesorem wyższej średniej szkoły dla dziewcząt im. Wiktorii, w której pracowała do 1945. <br/><br/> |
Autorka rozprawy o gdańskim handlu i żegludze w okresie średniowiecza (''Die Entwicklung der Danziger Reederei im Mittelalter''), powstałej na podstawie jej pracy doktorskiej i opublikowanej w 1922 w wydawnictwie [[ZACHODNIOPRUSKIE TOWARZYSTWO HISTORYCZNE | Zachodniopruskiego Towarzystwa Historycznego]] w Gdańsku, [[ZEITSCHRIFT DES WESTPREUSSISCHEN GESCHICHTSVEREINS | „Zeitschrift des Westpreußischen Geschichtsvereins”]].<br/><br/> | Autorka rozprawy o gdańskim handlu i żegludze w okresie średniowiecza (''Die Entwicklung der Danziger Reederei im Mittelalter''), powstałej na podstawie jej pracy doktorskiej i opublikowanej w 1922 w wydawnictwie [[ZACHODNIOPRUSKIE TOWARZYSTWO HISTORYCZNE | Zachodniopruskiego Towarzystwa Historycznego]] w Gdańsku, [[ZEITSCHRIFT DES WESTPREUSSISCHEN GESCHICHTSVEREINS | „Zeitschrift des Westpreußischen Geschichtsvereins”]].<br/><br/> | ||
W 1921 mieszkała z ojcem przy Promenade 3 (ul. 3 Maja), a po jego śmierci w 1928 i 1939 samodzielnie we Wrzeszczu przy Brunshofer Weg 5 (ul. Waryńskiego). Po 1945 mieszkała w Niemczech Zachodnich, pracując w szkolnictwie. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W 1921 mieszkała z ojcem przy Promenade 3 (ul. 3 Maja), a po jego śmierci w 1928 i 1939 samodzielnie we Wrzeszczu przy Brunshofer Weg 5 (ul. Waryńskiego). Po 1945 mieszkała w Niemczech Zachodnich, pracując w szkolnictwie. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 18:44, 7 wrz 2022
CHARLOTTE BRÄMER (10 I 1896 Gdańsk – 23 X 1967 Hamburg), pedagog. Córka gdańskiego kupca Hermanna Brämera. Po uzyskaniu matury w gdańskiej wyższej szkole średniej dla dziewcząt imienia Wiktorii (Victoriaschule) przy Holzgasse 24 (ul. Kładki), studiowała w Technische Hochschule Danzig. Ukończyła ją w roku akademickim 1921/1922, uzyskując doktorat na podstawie rozprawy przygotowanej w Katedrze Historii, kierowanej przez prof. Friedricha Luckwaldta (1875–1945). Po studiach pracowała jako pedagog. Od 1 IV 1925 była radcą szkolnym (Studienrat) i profesorem wyższej średniej szkoły dla dziewcząt im. Wiktorii, w której pracowała do 1945.
Autorka rozprawy o gdańskim handlu i żegludze w okresie średniowiecza (Die Entwicklung der Danziger Reederei im Mittelalter), powstałej na podstawie jej pracy doktorskiej i opublikowanej w 1922 w wydawnictwie Zachodniopruskiego Towarzystwa Historycznego w Gdańsku, „Zeitschrift des Westpreußischen Geschichtsvereins”.
W 1921 mieszkała z ojcem przy Promenade 3 (ul. 3 Maja), a po jego śmierci w 1928 i 1939 samodzielnie we Wrzeszczu przy Brunshofer Weg 5 (ul. Waryńskiego). Po 1945 mieszkała w Niemczech Zachodnich, pracując w szkolnictwie.
