AUGUSTYŃSKI JERZY (I), działacz polonijny
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę AUGUSTYŃSKI JERZY (I) na AUGUSTYŃSKI JERZY (I), działacz polonijny) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''JERZY AUGUSTYŃSKI''' (22 III 1908 Sanok – 11 XI 1939 Piaśnica), działacz Polonii gdańskiej. Syn [[AUGUSTYŃSKI JAN | Jana Augustyńskiego]], ojciec [[AUGUSTYŃSKI JERZY (II) | Jerzego Augustyńskiego (II)]]. W 1926 | + | '''JERZY AUGUSTYŃSKI''' (22 III 1908 Sanok – 11 XI 1939 Piaśnica), działacz Polonii gdańskiej. Syn [[AUGUSTYŃSKI JAN | Jana Augustyńskiego]], ojciec [[AUGUSTYŃSKI JERZY (II) | Jerzego Augustyńskiego (II)]]. W 1926 ukończył Gimnazjum Klasyczne w Grudziądzu, następnie mieszkał z rodzicami w Gdańsku. W 1930 podjął studia na Wydziale Prawa i Ekonomii Sorbony w Paryżu. Po studiach pracował w Polskiej Agencji Eksportu Drewna (Paged) w Gdyni. W latach 1936–1939 mieszkał w Sopocie, przy Eisenhardtstraße 7 (ul. Chopina).<br/><br/> |
Działacz społeczno-oświatowy, kierownik świetlicy polskiej na [[ORUNIA | Oruni]], Misji Dworcowej i Portowej, wiceprezes Koła Pracy Kobiet, członek Polskiego Związku Zachodniego, [[GMINA POLSKA | Gminy Polskiej]] i od 1937 [[GMINA POLSKA ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Gminy Polskiej Związku Polaków]], Koła Przyjaciół Harcerstwa, Związku Pracowników Kupieckich.<br/><br/> | Działacz społeczno-oświatowy, kierownik świetlicy polskiej na [[ORUNIA | Oruni]], Misji Dworcowej i Portowej, wiceprezes Koła Pracy Kobiet, członek Polskiego Związku Zachodniego, [[GMINA POLSKA | Gminy Polskiej]] i od 1937 [[GMINA POLSKA ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Gminy Polskiej Związku Polaków]], Koła Przyjaciół Harcerstwa, Związku Pracowników Kupieckich.<br/><br/> | ||
| − | Po wybuchu II wojny światowej wstąpił do ochotniczego oddziału obrony Gdyni. Aresztowany 14 IX 1939 w Gdyni, przebywał kolejno: w obozie tzw. Sammelkonzentrationslager der polnischen Intelligenz, zorganizowanym w Etapie Emigracyjnym w Gdyni-Grabówku, w więzieniu w Gdańsku ([[ARESZT ŚLEDCZY W GDAŃSKU | areszt śledczy]]), od listopada w więzieniu w Wejherowie. Zamordowany w masowej egzekucji 11 XI 1939 | + | Po wybuchu II wojny światowej wstąpił do ochotniczego oddziału obrony Gdyni. Aresztowany 14 IX 1939 w Gdyni, przebywał kolejno: w obozie tzw. Sammelkonzentrationslager der polnischen Intelligenz, zorganizowanym w Etapie Emigracyjnym w Gdyni-Grabówku, w więzieniu w Gdańsku ([[ARESZT ŚLEDCZY W GDAŃSKU | areszt śledczy]]), od listopada w więzieniu w Wejherowie. Zamordowany w masowej egzekucji 11 XI 1939 w Piaśnicy. Podczas ekshumacji w 1946 nie odnaleziono jego ciała – w sierpniu i wrześniu 1944 esesmani spalili większość zwłok ofiar. {{author: EG}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 10:07, 28 sie 2022
JERZY AUGUSTYŃSKI (22 III 1908 Sanok – 11 XI 1939 Piaśnica), działacz Polonii gdańskiej. Syn Jana Augustyńskiego, ojciec Jerzego Augustyńskiego (II). W 1926 ukończył Gimnazjum Klasyczne w Grudziądzu, następnie mieszkał z rodzicami w Gdańsku. W 1930 podjął studia na Wydziale Prawa i Ekonomii Sorbony w Paryżu. Po studiach pracował w Polskiej Agencji Eksportu Drewna (Paged) w Gdyni. W latach 1936–1939 mieszkał w Sopocie, przy Eisenhardtstraße 7 (ul. Chopina).
Działacz społeczno-oświatowy, kierownik świetlicy polskiej na Oruni, Misji Dworcowej i Portowej, wiceprezes Koła Pracy Kobiet, członek Polskiego Związku Zachodniego, Gminy Polskiej i od 1937 Gminy Polskiej Związku Polaków, Koła Przyjaciół Harcerstwa, Związku Pracowników Kupieckich.
Po wybuchu II wojny światowej wstąpił do ochotniczego oddziału obrony Gdyni. Aresztowany 14 IX 1939 w Gdyni, przebywał kolejno: w obozie tzw. Sammelkonzentrationslager der polnischen Intelligenz, zorganizowanym w Etapie Emigracyjnym w Gdyni-Grabówku, w więzieniu w Gdańsku ( areszt śledczy), od listopada w więzieniu w Wejherowie. Zamordowany w masowej egzekucji 11 XI 1939 w Piaśnicy. Podczas ekshumacji w 1946 nie odnaleziono jego ciała – w sierpniu i wrześniu 1944 esesmani spalili większość zwłok ofiar.
