LISSAUER ABRAHAM, lekarz
(Utworzył nową stronę „{{paper}} LISSAUER ABRAHAM (29 VIII 1832 Kościerzyna – 29 IX 1908 Charlottenburg (Berlin)), lekarz, naukowiec. Naukę szkolną rozpoczął w Żaganiu, 1848–50 k...”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | + | '''ABRAHAM LISSAUER''' (29 VIII 1832 Kościerzyna – 29 IX 1908 Charlottenburg (Berlin)), lekarz, naukowiec. Naukę szkolną rozpoczął w Żaganiu, 1848–50 kontynuował w Gimnazjum Miejskim. Po maturze studiował na uniw. w Berlinie, pocz. filozofię, nast. prawo i medycynę. Studia med. ukończył 1856 w Wiedniu. Początkowo pracował jako lekarz w Lidzbarku Warmińskim i Nidzicy. W Gd. od 1863 prowadził praktykę pryw.: 1863 gabinet przy Breitgasse (ul. Szeroka 10), 1892 na ul. Lastadia 39B. W 1867–69 pracował dodatkowo w Inst. Położniczym ( położnictwo). W czasie wojen Prus z Austrią (1866) i Francją (1870–71) frontowy lekarz wojsk. Interesował się archeologią, antropologią i etnologią Pomorza, uczestniczył w międzynarodowych kongresach nauk., prowadził badania nauk. w Afryce. Publikował rozprawy i artykuły nauk. Działacz i od 1887 pierwszy prezes Zachodniopruskiej Izby Lekarskiej w Gd. W ramach Towarzystwa Przyrodniczego utworzył 1872 sekcję antropologii i etnologii. W 1892 przeniósł się do Berlina i poświęcił się wyłącznie pracy nauk. W 1903 otrzymał od cesarza Wilhelma II tytuł prof. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] | |
Wersja z 17:21, 24 lut 2013
ABRAHAM LISSAUER (29 VIII 1832 Kościerzyna – 29 IX 1908 Charlottenburg (Berlin)), lekarz, naukowiec. Naukę szkolną rozpoczął w Żaganiu, 1848–50 kontynuował w Gimnazjum Miejskim. Po maturze studiował na uniw. w Berlinie, pocz. filozofię, nast. prawo i medycynę. Studia med. ukończył 1856 w Wiedniu. Początkowo pracował jako lekarz w Lidzbarku Warmińskim i Nidzicy. W Gd. od 1863 prowadził praktykę pryw.: 1863 gabinet przy Breitgasse (ul. Szeroka 10), 1892 na ul. Lastadia 39B. W 1867–69 pracował dodatkowo w Inst. Położniczym ( położnictwo). W czasie wojen Prus z Austrią (1866) i Francją (1870–71) frontowy lekarz wojsk. Interesował się archeologią, antropologią i etnologią Pomorza, uczestniczył w międzynarodowych kongresach nauk., prowadził badania nauk. w Afryce. Publikował rozprawy i artykuły nauk. Działacz i od 1887 pierwszy prezes Zachodniopruskiej Izby Lekarskiej w Gd. W ramach Towarzystwa Przyrodniczego utworzył 1872 sekcję antropologii i etnologii. W 1892 przeniósł się do Berlina i poświęcił się wyłącznie pracy nauk. W 1903 otrzymał od cesarza Wilhelma II tytuł prof.
