LEITZSCH CONSTANTIN, tokarz, muzyk, lutnik
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
(Utworzył nową stronę „{{paper}} LEITZSCH (Leitsch) CONSTANTIN (Konstantin) (2 III 1835 Koszalin – 3 VI 1890 Gdańsk), tokarz, muzyk, lutnik, syn i uczeń Johanna Leitzscha, również to...”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | + | '''CONSTANTIN''' (Konstantin) '''LEITZSCH''' (Leitsch; 2 III 1835 Koszalin – 3 VI 1890 Gdańsk), tokarz, muzyk, lutnik, syn i uczeń Johanna Leitzscha, również tokarza, lutnika i muzyka. Przez 8 lat oboista koszalińskiej orkiestry wojsk., przed 1868 nadwornej opery w Petersburgu. Około 1869–70 osiadł w Gd., gdzie prowadził pracownię. Po chorobie, 1872 pracował ponownie w Koszalinie, wspólnie z bratem Heinrichem Wilhelmem. Od 1877 ponownie w Gd. 8 IV 1872 prus. minist. handlu przyznało mu na wniosek władz Gd. nagrodę 100 talarów za wybitne osiągnięcia zawodowe. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] | |
Wersja z 16:05, 24 lut 2013
CONSTANTIN (Konstantin) LEITZSCH (Leitsch; 2 III 1835 Koszalin – 3 VI 1890 Gdańsk), tokarz, muzyk, lutnik, syn i uczeń Johanna Leitzscha, również tokarza, lutnika i muzyka. Przez 8 lat oboista koszalińskiej orkiestry wojsk., przed 1868 nadwornej opery w Petersburgu. Około 1869–70 osiadł w Gd., gdzie prowadził pracownię. Po chorobie, 1872 pracował ponownie w Koszalinie, wspólnie z bratem Heinrichem Wilhelmem. Od 1877 ponownie w Gd. 8 IV 1872 prus. minist. handlu przyznało mu na wniosek władz Gd. nagrodę 100 talarów za wybitne osiągnięcia zawodowe.
