KURECKA MARIA, pisarka, patronka gdańskiej ulicy
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | MARIA KURECKA (Kurecka-Wirpszowa; 20 VII 1920 Płock – 10 I 1989 Berlin), pisarka, tłumaczka. W 1921–39 mieszkała w Gd., gdzie jej ojciec pracował w spedycji międzynarodowej. W 1939 matura w Liceum Sióstr Niepokalanek w Szymanowie. Po wybuchu II w. świat. i konfiskacie przez Niemców domu ojca (zginął osadzony 1940 w Dachau), przebywała w Berlinie, od września 1940 w Warszawie. Uczestniczka powstania warszawskiego (pielęgniarka), 1947–55 mieszkała w Szczecinie. Debiutowała 1948 na łamach „Wiadomości Literackich” jako tłumaczka Dżumy Alberta Camusa. Z mężem Witoldem Wirpszą tłumaczyła Doktora Faustusa Tomasza Manna. W 1957 w Warszawie, tłumaczyła utwory Hermanna Hessego (Grę szklanych paciorków i Demiana), opowiadania T. Manna i in. Autorka powieściowej biografii Hansa Christiana Andersena (1965), eseju o sztuce przekładu Diabelne tarapaty (1970). W 1970 wyjechała z mężem do Austrii, nast. do Szwajcarii i Berlina Zach., gdzie ukończyła studia romanistyczne. Współpracowała m.in. z Radiem Wolna Europa i paryską „Kulturą”. W 2008 Rada Miasta Gd. nadała jej imię ulicy na q Łostowicach. [[Category: Encyklopedia]] | + | '''MARIA KURECKA''' (Kurecka-Wirpszowa; 20 VII 1920 Płock – 10 I 1989 Berlin), pisarka, tłumaczka. W 1921–39 mieszkała w Gd., gdzie jej ojciec pracował w spedycji międzynarodowej. W 1939 matura w Liceum Sióstr Niepokalanek w Szymanowie. Po wybuchu II w. świat. i konfiskacie przez Niemców domu ojca (zginął osadzony 1940 w Dachau), przebywała w Berlinie, od września 1940 w Warszawie. Uczestniczka powstania warszawskiego (pielęgniarka), 1947–55 mieszkała w Szczecinie. Debiutowała 1948 na łamach „Wiadomości Literackich” jako tłumaczka Dżumy Alberta Camusa. Z mężem Witoldem Wirpszą tłumaczyła Doktora Faustusa Tomasza Manna. W 1957 w Warszawie, tłumaczyła utwory Hermanna Hessego (Grę szklanych paciorków i Demiana), opowiadania T. Manna i in. Autorka powieściowej biografii Hansa Christiana Andersena (1965), eseju o sztuce przekładu Diabelne tarapaty (1970). W 1970 wyjechała z mężem do Austrii, nast. do Szwajcarii i Berlina Zach., gdzie ukończyła studia romanistyczne. Współpracowała m.in. z Radiem Wolna Europa i paryską „Kulturą”. W 2008 Rada Miasta Gd. nadała jej imię ulicy na q Łostowicach. [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 14:40, 24 lut 2013
MARIA KURECKA (Kurecka-Wirpszowa; 20 VII 1920 Płock – 10 I 1989 Berlin), pisarka, tłumaczka. W 1921–39 mieszkała w Gd., gdzie jej ojciec pracował w spedycji międzynarodowej. W 1939 matura w Liceum Sióstr Niepokalanek w Szymanowie. Po wybuchu II w. świat. i konfiskacie przez Niemców domu ojca (zginął osadzony 1940 w Dachau), przebywała w Berlinie, od września 1940 w Warszawie. Uczestniczka powstania warszawskiego (pielęgniarka), 1947–55 mieszkała w Szczecinie. Debiutowała 1948 na łamach „Wiadomości Literackich” jako tłumaczka Dżumy Alberta Camusa. Z mężem Witoldem Wirpszą tłumaczyła Doktora Faustusa Tomasza Manna. W 1957 w Warszawie, tłumaczyła utwory Hermanna Hessego (Grę szklanych paciorków i Demiana), opowiadania T. Manna i in. Autorka powieściowej biografii Hansa Christiana Andersena (1965), eseju o sztuce przekładu Diabelne tarapaty (1970). W 1970 wyjechała z mężem do Austrii, nast. do Szwajcarii i Berlina Zach., gdzie ukończyła studia romanistyczne. Współpracowała m.in. z Radiem Wolna Europa i paryską „Kulturą”. W 2008 Rada Miasta Gd. nadała jej imię ulicy na q Łostowicach.
