KUCHARSKI LESZEK, tenisista stołowy, olimpijczyk

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
[[File:Leszek_Kucharski__z_lewej__w_deblu_z_Andrzejem_Grubbą_.JPG|thumb|Leszek Kucharski (z lewej) w deblu z Andrzejem Grubbą]]KUCHARSKI LESZEK (ur. 8 VII 1959 Gdańsk), tenisista stołowy. Syn Magdaleny Skuratowicz-Kucharskiej, mistrzyni Polski w tenisie stołowym (indywidualnie 1955, 1958 i 1959, mieszanej 1958–59). Absolwent gd. XI LO (q Ze spół Szkół Sportowych i Ogólnokształcących, ul. Subisława 22). Zawodnik Startu Gdynia (1965–69), MRKS Gd. (1969–73), AZS UG (1973–77), AZS AWF Gd. (1977–87), BTK Halmstad (Szwecja, 1987–89), Rekordu (Szwecja, 1989–90), Heibronn (Niemcy, 1990–91), Baildonu Katowice (1991–92), Broni Euromirex Radom (1992–95), AZS AWF Gd. (1995–96), Pogoni Lębork (1996–98), Olimpii Grudziądz (1998–99). Mistrz Europy juniorów z Vichy 1977 oraz brązowy medalista ME jun. w mikście (z Jolantą Szatko) w Mödling (Austria) 1976. Dwukrotny olimpijczyk – z Seulu 1988 (6. lokata w deblu – z q Andrzejem Grubbą, w singlu odpadł w 4. rundzie) i z Barcelony 1992 (1/8 finału w deblu z A. Grubbą). Trzykrotny medalista MŚ: Goeteborg 1985 (brąz w drużynie), Delhi 1987 (brąz w deblu – z A. Grubbą) i Dortmund 1989 (srebro w deblu – z Zoranem Kalinicem). Czterokrotny medalista ME: Moskwa 1984 – srebro w drużynie, Praga 1986 – srebro w singlu i brąz w drużynie, Paryż 1988 – brąz w deblu (z A. Grubbą). W latach 1982–91 startował 8 razy w rozgrywkach finałowych prestiżowego turnieju TOP – 12 (82 – 10, 83 – 11, 86 – 5, 87 – 5, 88 – 4, 89 – 6, 90 – 5–10, 91 – 10). Dwa zwycięstwa z reprezentacją Polski (drużynowe) w Superlidze – 1986 i 1987. W Klubowym Pucharze Europy zwycięstwo w barwach AZS AWF Gd. – 1985 (w finale 5:3 z Vasutasem Budapeszt). Podczas akad. MŚ (drużynowo) złoty (Middlesbrough 1980) oraz srebrny medal (Gd. 1984). Międzynarodowy mistrz (w singlu) Holandii (1984) i Czechosłowacji (1986). Podczas mistrzostw Polski zdobył łącznie 23 złote medale za: 2 zwycięstwa w singlu (1980, 87), 6 w deblu (1978–81, 84, 88), 3 w mikście (1978–79, 89) oraz 12 w rywalizacji drużynowej: 8 z AZS AWF Gd. (1979–86), raz z Baildonem Katowice (1992) i 3 z Bronią Euromirexem Radom (1993–95). Karierę zakończył 2000. Od 1991 jednocześnie trener w Ośrodku Szkolenia Młodzieży w Gd., Polskiego Związku Tenisa Stołowego; od 1994 trenował kadrę pol. juniorów i reprezentację kobiecą. Prowadzi Wakacyjną Akademię Tenisa Stołowego Leszka Kucharskiego. {{author: WSZ}} [[Category: Encyklopedia]]
+
[[File:Leszek_Kucharski__z_lewej__w_deblu_z_Andrzejem_Grubbą_.JPG|thumb|Leszek Kucharski (z lewej) w deblu z Andrzejem Grubbą]]'''LESZEK KUCHARSKI''' (ur. 8 VII 1959 Gdańsk), tenisista stołowy. Syn Magdaleny Skuratowicz-Kucharskiej, mistrzyni Polski w tenisie stołowym (indywidualnie 1955, 1958 i 1959, mieszanej 1958–59). Absolwent gd. XI LO (q Ze spół Szkół Sportowych i Ogólnokształcących, ul. Subisława 22). Zawodnik Startu Gdynia (1965–69), MRKS Gd. (1969–73), AZS UG (1973–77), AZS AWF Gd. (1977–87), BTK Halmstad (Szwecja, 1987–89), Rekordu (Szwecja, 1989–90), Heibronn (Niemcy, 1990–91), Baildonu Katowice (1991–92), Broni Euromirex Radom (1992–95), AZS AWF Gd. (1995–96), Pogoni Lębork (1996–98), Olimpii Grudziądz (1998–99). Mistrz Europy juniorów z Vichy 1977 oraz brązowy medalista ME jun. w mikście (z Jolantą Szatko) w Mödling (Austria) 1976. Dwukrotny olimpijczyk – z Seulu 1988 (6. lokata w deblu – z q Andrzejem Grubbą, w singlu odpadł w 4. rundzie) i z Barcelony 1992 (1/8 finału w deblu z A. Grubbą). Trzykrotny medalista MŚ: Goeteborg 1985 (brąz w drużynie), Delhi 1987 (brąz w deblu – z A. Grubbą) i Dortmund 1989 (srebro w deblu – z Zoranem Kalinicem). Czterokrotny medalista ME: Moskwa 1984 – srebro w drużynie, Praga 1986 – srebro w singlu i brąz w drużynie, Paryż 1988 – brąz w deblu (z A. Grubbą). W latach 1982–91 startował 8 razy w rozgrywkach finałowych prestiżowego turnieju TOP – 12 (82 – 10, 83 – 11, 86 – 5, 87 – 5, 88 – 4, 89 – 6, 90 – 5–10, 91 – 10). Dwa zwycięstwa z reprezentacją Polski (drużynowe) w Superlidze – 1986 i 1987. W Klubowym Pucharze Europy zwycięstwo w barwach AZS AWF Gd. – 1985 (w finale 5:3 z Vasutasem Budapeszt). Podczas akad. MŚ (drużynowo) złoty (Middlesbrough 1980) oraz srebrny medal (Gd. 1984). Międzynarodowy mistrz (w singlu) Holandii (1984) i Czechosłowacji (1986). Podczas mistrzostw Polski zdobył łącznie 23 złote medale za: 2 zwycięstwa w singlu (1980, 87), 6 w deblu (1978–81, 84, 88), 3 w mikście (1978–79, 89) oraz 12 w rywalizacji drużynowej: 8 z AZS AWF Gd. (1979–86), raz z Baildonem Katowice (1992) i 3 z Bronią Euromirexem Radom (1993–95). Karierę zakończył 2000. Od 1991 jednocześnie trener w Ośrodku Szkolenia Młodzieży w Gd., Polskiego Związku Tenisa Stołowego; od 1994 trenował kadrę pol. juniorów i reprezentację kobiecą. Prowadzi Wakacyjną Akademię Tenisa Stołowego Leszka Kucharskiego. {{author: WSZ}} [[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 19:12, 23 lut 2013

Plik:Leszek Kucharski z lewej w deblu z Andrzejem Grubbą .JPG
Leszek Kucharski (z lewej) w deblu z Andrzejem Grubbą
LESZEK KUCHARSKI (ur. 8 VII 1959 Gdańsk), tenisista stołowy. Syn Magdaleny Skuratowicz-Kucharskiej, mistrzyni Polski w tenisie stołowym (indywidualnie 1955, 1958 i 1959, mieszanej 1958–59). Absolwent gd. XI LO (q Ze spół Szkół Sportowych i Ogólnokształcących, ul. Subisława 22). Zawodnik Startu Gdynia (1965–69), MRKS Gd. (1969–73), AZS UG (1973–77), AZS AWF Gd. (1977–87), BTK Halmstad (Szwecja, 1987–89), Rekordu (Szwecja, 1989–90), Heibronn (Niemcy, 1990–91), Baildonu Katowice (1991–92), Broni Euromirex Radom (1992–95), AZS AWF Gd. (1995–96), Pogoni Lębork (1996–98), Olimpii Grudziądz (1998–99). Mistrz Europy juniorów z Vichy 1977 oraz brązowy medalista ME jun. w mikście (z Jolantą Szatko) w Mödling (Austria) 1976. Dwukrotny olimpijczyk – z Seulu 1988 (6. lokata w deblu – z q Andrzejem Grubbą, w singlu odpadł w 4. rundzie) i z Barcelony 1992 (1/8 finału w deblu z A. Grubbą). Trzykrotny medalista MŚ: Goeteborg 1985 (brąz w drużynie), Delhi 1987 (brąz w deblu – z A. Grubbą) i Dortmund 1989 (srebro w deblu – z Zoranem Kalinicem). Czterokrotny medalista ME: Moskwa 1984 – srebro w drużynie, Praga 1986 – srebro w singlu i brąz w drużynie, Paryż 1988 – brąz w deblu (z A. Grubbą). W latach 1982–91 startował 8 razy w rozgrywkach finałowych prestiżowego turnieju TOP – 12 (82 – 10, 83 – 11, 86 – 5, 87 – 5, 88 – 4, 89 – 6, 90 – 5–10, 91 – 10). Dwa zwycięstwa z reprezentacją Polski (drużynowe) w Superlidze – 1986 i 1987. W Klubowym Pucharze Europy zwycięstwo w barwach AZS AWF Gd. – 1985 (w finale 5:3 z Vasutasem Budapeszt). Podczas akad. MŚ (drużynowo) złoty (Middlesbrough 1980) oraz srebrny medal (Gd. 1984). Międzynarodowy mistrz (w singlu) Holandii (1984) i Czechosłowacji (1986). Podczas mistrzostw Polski zdobył łącznie 23 złote medale za: 2 zwycięstwa w singlu (1980, 87), 6 w deblu (1978–81, 84, 88), 3 w mikście (1978–79, 89) oraz 12 w rywalizacji drużynowej: 8 z AZS AWF Gd. (1979–86), raz z Baildonem Katowice (1992) i 3 z Bronią Euromirexem Radom (1993–95). Karierę zakończył 2000. Od 1991 jednocześnie trener w Ośrodku Szkolenia Młodzieży w Gd., Polskiego Związku Tenisa Stołowego; od 1994 trenował kadrę pol. juniorów i reprezentację kobiecą. Prowadzi Wakacyjną Akademię Tenisa Stołowego Leszka Kucharskiego. WSZ
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania