STOWARZYSZENIE ŚPIEWACZE
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:Georg_Friedrich_Brandstater.jpg|thumb|Książeczka programowa koncertu Stowarzyszenia Śpiewaczego pod dyrekcją Georga Schumanna, Friedrich-Wilhelm-Schützenhaus 4 IV 1890 roku]] | [[File:Georg_Friedrich_Brandstater.jpg|thumb|Książeczka programowa koncertu Stowarzyszenia Śpiewaczego pod dyrekcją Georga Schumanna, Friedrich-Wilhelm-Schützenhaus 4 IV 1890 roku]] | ||
| − | '''STOWARZYSZENIE ŚPIEWACZE''' ( | + | '''STOWARZYSZENIE ŚPIEWACZE W GDAŃSKU''' (Gesangverein zu Danzig, Danziger Gesangverein), od 21 IX 1899 Gdańska Akademia Śpiewu (Danziger Singakademie). Stowarzyszenie Śpiewacze (Danziger Gesangverein), amatorski chór mieszany, powstały 18 I 1818 z inicjatywy [[KNIEWEL THEODOR FRIEDRICH | Theodora Friedricha Kniewela]], działający z przerwami do 1945. Celem było wykonywanie oratoriów religijnych i świeckich oraz utworów chóralnych z udziałem solistów i towarzyszeniem orkiestry. Pierwszy koncert odbył się 4 III 1819 w sali balowej hotelu Russisches Haus przy Holzgasse 25 (ul. Kładki; zob. [[HOTELE | hotele. Tabela: Hotele do 1945 roku]]), wykonano oratorium Georga F. Händla ''Mesjasz''. W kolejnych wykonywano między innymi utwory pasyjne w okresie Wielkiego Postu i adwentu. Taki repertuar przeważał do końca istnienia stowarzyszenia. <br/><br/> |
| − | Główną rolę w organizacji odgrywał kierownik muzyczny, jednocześnie dyrygent zespołu, który ustalał jego repertuar. Często zmieniający się prezesi zajmowali się sprawami administracyjnymi. Utwory prezentowano w gdańskich kościołach, a także w większych salach, na przykład hotelu „De Berlin” ([[HOTELE | hotele. Tabela: Hotele do 1945 | + | Główną rolę w organizacji odgrywał kierownik muzyczny, jednocześnie dyrygent zespołu, który ustalał jego repertuar. Często zmieniający się prezesi zajmowali się sprawami administracyjnymi. Utwory prezentowano w gdańskich kościołach, a także w większych salach, na przykład hotelu „De Berlin” ([[HOTELE | hotele. Tabela: Hotele do 1945]]) przy Vorstädtischer Graben 18 (ul. Podwale Przedmiejskie) czy [[BRACTWA STRZELECKIE | Bractwa Strzeleckiego Fryderyka Wilhelma]] przy obecnej ul. 3 Maja ([[OGRÓD STRZELECKI I DOM STRZELECKI IM. FRYDERYKA WILHELMA | Ogród Strzelecki i Dom Strzelecki]]), gdzie 4 IV 1890 pod dyrekcją Georga Schumanna po raz pierwszy w Gdańsku wykonano kantatę na święto Reformacji ''Eine feste Burg ist unser Gott'' Johanna Sebastiana Bacha oraz zbiór pieśni żałobnych ''Ein deutsches Requiem'' (''Niemieckie requiem'') Johannesa Brahmsa (partie solowe śpiewali: sopranistka Katharina Brandstäter, siostra [[BRANDSTÄTER GEORG FRIEDRICH | Georga Brandstätera]], i Hermann Gausche, baryton z Frankfurtu nad Menem). W 1916 koncert charytatywny na rzecz pomocy ofiarom wojny odbył się w [[SPORTHALLE | sali sportowej]] przy obecnej al. Zwycięstwa 15 (zob. też [[OPERA BAŁTYCKA | Opera Bałtycka]]). Ostatnie koncerty oratoryjne dano w adwencie 1944 roku oraz 7 I 1945 w Gdyni.<br/><br/> |
| − | W 1917 | + | W 1917, w stulecie działalności, sekretarz organizacji [[SIEBENFREUND KURT EDUARD RICHARD | Kurt Eduard Siebenfreund]], opracował jej dotychczasową historię ''Hundert Jahre Danziger Singakademie 1818-1917. Denkschrift zur Feier des 100 jährigen Bestehens der Danziger Singakademie (E.V.) am 15./16. Dezember 1917'', tym cenniejszą, iż materiały źródłowe, z których korzystał, uległy zniszczeniu w marcu 1945. {{author: MrGl}} <br/><br/> |
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
|- | |- | ||
Wersja z 13:58, 25 maj 2022
STOWARZYSZENIE ŚPIEWACZE W GDAŃSKU (Gesangverein zu Danzig, Danziger Gesangverein), od 21 IX 1899 Gdańska Akademia Śpiewu (Danziger Singakademie). Stowarzyszenie Śpiewacze (Danziger Gesangverein), amatorski chór mieszany, powstały 18 I 1818 z inicjatywy Theodora Friedricha Kniewela, działający z przerwami do 1945. Celem było wykonywanie oratoriów religijnych i świeckich oraz utworów chóralnych z udziałem solistów i towarzyszeniem orkiestry. Pierwszy koncert odbył się 4 III 1819 w sali balowej hotelu Russisches Haus przy Holzgasse 25 (ul. Kładki; zob. hotele. Tabela: Hotele do 1945 roku), wykonano oratorium Georga F. Händla Mesjasz. W kolejnych wykonywano między innymi utwory pasyjne w okresie Wielkiego Postu i adwentu. Taki repertuar przeważał do końca istnienia stowarzyszenia.
Główną rolę w organizacji odgrywał kierownik muzyczny, jednocześnie dyrygent zespołu, który ustalał jego repertuar. Często zmieniający się prezesi zajmowali się sprawami administracyjnymi. Utwory prezentowano w gdańskich kościołach, a także w większych salach, na przykład hotelu „De Berlin” ( hotele. Tabela: Hotele do 1945) przy Vorstädtischer Graben 18 (ul. Podwale Przedmiejskie) czy Bractwa Strzeleckiego Fryderyka Wilhelma przy obecnej ul. 3 Maja ( Ogród Strzelecki i Dom Strzelecki), gdzie 4 IV 1890 pod dyrekcją Georga Schumanna po raz pierwszy w Gdańsku wykonano kantatę na święto Reformacji Eine feste Burg ist unser Gott Johanna Sebastiana Bacha oraz zbiór pieśni żałobnych Ein deutsches Requiem (Niemieckie requiem) Johannesa Brahmsa (partie solowe śpiewali: sopranistka Katharina Brandstäter, siostra Georga Brandstätera, i Hermann Gausche, baryton z Frankfurtu nad Menem). W 1916 koncert charytatywny na rzecz pomocy ofiarom wojny odbył się w sali sportowej przy obecnej al. Zwycięstwa 15 (zob. też Opera Bałtycka). Ostatnie koncerty oratoryjne dano w adwencie 1944 roku oraz 7 I 1945 w Gdyni.
W 1917, w stulecie działalności, sekretarz organizacji Kurt Eduard Siebenfreund, opracował jej dotychczasową historię Hundert Jahre Danziger Singakademie 1818-1917. Denkschrift zur Feier des 100 jährigen Bestehens der Danziger Singakademie (E.V.) am 15./16. Dezember 1917, tym cenniejszą, iż materiały źródłowe, z których korzystał, uległy zniszczeniu w marcu 1945.
| Rok | Liczba członków |
|---|---|
| 1818 | 30 |
| 1840 | 53 |
| 1850 | 46 |
| 1870 | 126 |
| 1880 | 318 |
| 1890 | 290 |
| 1900 | 451 |
| 1910 | 409 |
| 1917 | 304 |
| Kadencja | Imię i nazwisko | Lata życia |
|---|---|---|
| 1818–1836 | Theodor Friedrich Kniewel | 1783–1859 |
| 1837 | Charles Robert Boyd | 1789–1853 |
| 1843–1858 | Friedrich Wilhelm Markull | 1816–1887 |
| 1859–1866 | Friedrich Wilhelm Rehfeldt | około 1825 – po 1866 |
| 1867–1875 | Heinrich Collin | 1838–1906 |
| 1875–1880 | Heinrich Laudenbach | 1827–1907 |
| 1880–1881 | Carl Dorius Fuchs | 1838–1922 |
| 1881–1890 | Franz Johann Joetze | 1838–1914 |
| 1890–1896 | Georg Schumann | 1866–1952 |
| 1896–1900 | Ludwig Heidingsfeld | 1854–1920 |
| 1901–1901 | Karl Frank | 1848–1921 |
| 1901–1925 | Fritz Binder | 1873–1945 |
| 1925–1945 | Reinhold Koenenkamp | 1883–1962 |
| Data | Wykonywany utwór |
|---|---|
| 4 III 1819 | Mesjasz Georga F. Händla |
| 24 XI 1821 | Requiem Wolfganga Amadeusa Mozarta |
| grudzień 1823 | Msza Josepha Haydna |
| 9 V 1840 | Paulus Felixa Mendelssohna-Bartholdiego |
| 12 II 1852 | Sceny z „Fausta” Goethego księcia Antoniego Radziwiłła |
| 18 IV 1862 | Juda Machabeusz Georga F. Händla |
| 13 XII 1862 | Pory roku Josepha Haydna |
| 24 III 1872 | Pasja według św. Mateusza Johanna Sebastiana Bacha |
| 14 IV 1878 | Requiem Giuseppe Verdiego |
| 9 XI 1883 | Luter w Wormacji Ludwiga Meinardusa (400-lecie urodzin Marcina Lutra) |
| 19 IV 1885 | Pasja według św. Mateusza Johanna Sebastiana Bacha (200-lecie urodzin kompozytora) |
| 4 XII 1892 | Juda Machabeusz Georga F. Händla (75-lecie istnienia stowarzyszenia) |
| 24 IV 1894 | Schicksalslied Johannesa Brahmsa |
| 21 IV 1906 | Pasja według św. Mateusza Johanna Sebastiana Bacha |
| 7 XII 1910 | Quo vadis? Feliksa Nowowiejskiego |
| 3 II 1922 | Pory roku Josepha Haydna |
| 3 IV 1942 | Pasja według św. Jana Johanna Sebastiana Bacha |
