KASZËBE, pismo
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | „KASZËBE”, wydawany w Gd. organ Zarządu Głównego q Zrzeszenia Kaszubskiego. Dwutygodnik, ukazywał się regularnie od 15 X 1957 (w lipcu i sierpniu wyszły 2 numery specjalne) do końca grudnia 1961, kiedy decyzją władz wstrzymano jego dalszą edycję. Ukazały się łącznie 103 numery. Nakład pisma oscylował od 3 do 5 tys. egzemplarzy, obj. – 8 stron. Pismo miało długi cykl wydawniczy i słabą bazę materialną. Kolportowane na terenie całej Polski, ale większość nabywców znajdowało na terenie woj. gd. Redaktorem naczelnym był Tadeusz Bolduan, a jego najbliższymi współpracownikami: Jan Kiedrowski, q Stanisław Pestka, Stanisław Dziadoń i Zdzisław Heith. Pismo informowało o działalności Zrzeszenia Kaszubskiego, miało stałe rubryki: „Antykwariat kaszubski”, „Prasa o Kaszubach” czy „Kaszubski słownik biograficzny”. W 1959 zaczął ukazywać się poświęcony nauce, sztuce i literaturze 4-stronicowy dodatek „Pomerania”. Redakcja, niestroniąca od reportaży, usiłowała wypracować nowoczesny, przystający do rzeczywistości i równocześnie osadzony w tradycji model regionalizmu kaszubskiego. Początkowy okres swobody wypowiedzi został od wiosny 1958 ograniczony i próby dyskusji na łamach pisma na temat regionalizmu i ruchu kaszubskiego były coraz krytyczniej oceniane przez działaczy PZPR, dopatrujących się tendencji separatystycznych; wielokrotnie interweniowała cenzura. Likwidacja przypadła na okres kryzysu w q Zrzeszeniu Kaszubsko-Pomorskim; w jego miejsce powstał miesięcznik q „Litery”. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''„KASZËBE”''', wydawany w Gd. organ Zarządu Głównego q Zrzeszenia Kaszubskiego. Dwutygodnik, ukazywał się regularnie od 15 X 1957 (w lipcu i sierpniu wyszły 2 numery specjalne) do końca grudnia 1961, kiedy decyzją władz wstrzymano jego dalszą edycję. Ukazały się łącznie 103 numery. Nakład pisma oscylował od 3 do 5 tys. egzemplarzy, obj. – 8 stron. Pismo miało długi cykl wydawniczy i słabą bazę materialną. Kolportowane na terenie całej Polski, ale większość nabywców znajdowało na terenie woj. gd. Redaktorem naczelnym był Tadeusz Bolduan, a jego najbliższymi współpracownikami: Jan Kiedrowski, q Stanisław Pestka, Stanisław Dziadoń i Zdzisław Heith. Pismo informowało o działalności Zrzeszenia Kaszubskiego, miało stałe rubryki: „Antykwariat kaszubski”, „Prasa o Kaszubach” czy „Kaszubski słownik biograficzny”. W 1959 zaczął ukazywać się poświęcony nauce, sztuce i literaturze 4-stronicowy dodatek „Pomerania”. Redakcja, niestroniąca od reportaży, usiłowała wypracować nowoczesny, przystający do rzeczywistości i równocześnie osadzony w tradycji model regionalizmu kaszubskiego. Początkowy okres swobody wypowiedzi został od wiosny 1958 ograniczony i próby dyskusji na łamach pisma na temat regionalizmu i ruchu kaszubskiego były coraz krytyczniej oceniane przez działaczy PZPR, dopatrujących się tendencji separatystycznych; wielokrotnie interweniowała cenzura. Likwidacja przypadła na okres kryzysu w q Zrzeszeniu Kaszubsko-Pomorskim; w jego miejsce powstał miesięcznik q „Litery”. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 20:53, 20 lut 2013
„KASZËBE”, wydawany w Gd. organ Zarządu Głównego q Zrzeszenia Kaszubskiego. Dwutygodnik, ukazywał się regularnie od 15 X 1957 (w lipcu i sierpniu wyszły 2 numery specjalne) do końca grudnia 1961, kiedy decyzją władz wstrzymano jego dalszą edycję. Ukazały się łącznie 103 numery. Nakład pisma oscylował od 3 do 5 tys. egzemplarzy, obj. – 8 stron. Pismo miało długi cykl wydawniczy i słabą bazę materialną. Kolportowane na terenie całej Polski, ale większość nabywców znajdowało na terenie woj. gd. Redaktorem naczelnym był Tadeusz Bolduan, a jego najbliższymi współpracownikami: Jan Kiedrowski, q Stanisław Pestka, Stanisław Dziadoń i Zdzisław Heith. Pismo informowało o działalności Zrzeszenia Kaszubskiego, miało stałe rubryki: „Antykwariat kaszubski”, „Prasa o Kaszubach” czy „Kaszubski słownik biograficzny”. W 1959 zaczął ukazywać się poświęcony nauce, sztuce i literaturze 4-stronicowy dodatek „Pomerania”. Redakcja, niestroniąca od reportaży, usiłowała wypracować nowoczesny, przystający do rzeczywistości i równocześnie osadzony w tradycji model regionalizmu kaszubskiego. Początkowy okres swobody wypowiedzi został od wiosny 1958 ograniczony i próby dyskusji na łamach pisma na temat regionalizmu i ruchu kaszubskiego były coraz krytyczniej oceniane przez działaczy PZPR, dopatrujących się tendencji separatystycznych; wielokrotnie interweniowała cenzura. Likwidacja przypadła na okres kryzysu w q Zrzeszeniu Kaszubsko-Pomorskim; w jego miejsce powstał miesięcznik q „Litery”.
