SZCZEKOT JÓZEF, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{web}}
 
{{web}}
 
[[File:Józef_Szczekot.jpg|thumb|Józef Szczekot]]
 
[[File:Józef_Szczekot.jpg|thumb|Józef Szczekot]]
'''JÓZEF MARIA ARTUR JERZY SZCZEKOT''' (12 IV 1932 Lacka Wola, województwo lwowskie – 27 X 1997 Gdańsk), lekarz chirurg, ortopeda ze specjalizacją II stopnia z ortopedii i chirurgii urazowej (1961). Syn Juliana (zm. 17 II 1955) i Marii z domu Koziek  (26 XI 1903 – 7 I 1983 Gdańsk). <br/><br/>
+
'''JÓZEF MARIA ARTUR JERZY SZCZEKOT''' (12 IV 1932 Lacka Wola, województwo lwowskie – 27 X 1997 Gdańsk), lekarz chirurg, ortopeda ze specjalizacją II stopnia z ortopedii i chirurgii urazowej (1961), profesor [[AKADEMIA MEDYCZNA W GDAŃSKU| Akademii Medycznej w Gdańsku]] (AMG). Syn Juliana (zm. 17 II 1955) i Marii z domu Koziek  (26 XI 1903 – 7 I 1983 Gdańsk). <br/><br/>
W Gdańsku od 1947. Po maturze w latach 1950–1955 studiował na Wydziale Lekarskim [[AKADEMIA MEDYCZNA W GDAŃSKU| Akademii Medycznej w Gdańsku]] (AMG). W tym czasie był wolontariuszem w Klinice Ortopedii. Od 1966 doktor nauk medycznych, od 1973 doktor habilitowany nauk medycznych (na podstawie dorobku i monografii ''Przydatność osteotomii miednicy sposobem Saltera w leczeniu wrodzonych zwichnięć i podwichnięć stawu biodrowego''). Od 1955 aż do śmierci pracował w Katedrze i Klinice Ortopedii AMG, będąc w latach 1990–1997 jej kierownikiem.<br/><br/>
+
W Gdańsku od 1947. Po maturze w latach 1950–1955 studiował na Wydziale Lekarskim AMG, był wolontariuszem w Klinice Ortopedii. Od 1955 do śmierci pracował w Katedrze i Klinice Ortopedii AMG, będąc w latach 1990–1997 jej kierownikiem.  Od 1966 doktor nauk medycznych (rozprawa: ''Zagadnienie wczesnego rozpoznawania i leczenia wrodzonej dysplazji stawów biodrowych''), od 1973 doktor habilitowany nauk medycznych (na podstawie dorobku i monografii ''Przydatność osteotomii miednicy sposobem Saltera w leczeniu wrodzonych zwichnięć i podwichnięć stawu biodrowego''), od 1983 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 1993 profesor zwyczajny.<br/><br/>
Szczególnie interesowała go tematyka patologii stawu biodrowego z uwzględnieniem profilaktyki i leczenia wrodzonego zwichnięcia stawu biodrowego, jak również endoprotezoplastyka stawu biodrowego, chirurgia rekonstrukcyjna ręki, operacyjne leczenie bocznych skrzywień kręgosłupa oraz badania chrząstki stawowej. Był autorem licznych publikacji naukowych, między innymi artykułów ''Operacyjne leczenie bocznych idiopatycznych skrzywień metodą Harringtona i jej modyfikacjami'' (w: XXIX Z''jazd Naukowy Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego'', 1992), ''Ocena niektórych metod stabilizacji kręgosłupa piersiowego i lędźwiowego'' (w: ''Stabilizacja operacyjna kręgosłupa piersiowego i lędźwiowego w leczeniu chorób i uszkodzeń urazowych. Sympozjum naukowo-szkoleniowe'', 1991), ''Technika operacyjna alloplastyki bezcementowej'' (w: ''Pamiętnik XXVII Zjazdu Naukowego Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego'', 1991).<br/><br/>
+
Szczególnie interesowała go tematyka patologii stawu biodrowego z uwzględnieniem profilaktyki i leczenia wrodzonego zwichnięcia stawu biodrowego, jak również endoprotezoplastyka stawu biodrowego, chirurgia rekonstrukcyjna ręki, operacyjne leczenie bocznych skrzywień kręgosłupa oraz badania chrząstki stawowej. Był autorem licznych publikacji naukowych, między innymi artykułów ''Operacyjne leczenie bocznych idiopatycznych skrzywień metodą Harringtona i jej modyfikacjami'' (w: ''XXIX Zjazd Naukowy Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego'', 1992), ''Ocena niektórych metod stabilizacji kręgosłupa piersiowego i lędźwiowego'' (w: ''Stabilizacja operacyjna kręgosłupa piersiowego i lędźwiowego w leczeniu chorób i uszkodzeń urazowych. Sympozjum naukowo-szkoleniowe'', 1991), ''Technika operacyjna alloplastyki bezcementowej'' (w: ''Pamiętnik XXVII Zjazdu Naukowego Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego'', 1991).<br/><br/>
W latach 1956–1997 należał do Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego, od 1986 do 1991 pełnił funkcję jego wiceprezesa, następnie do 1994 prezesa. Był członkiem redakcji czasopism „Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska” oraz „Kwartalnika Ortopedycznego”. Pasjonat jeździectwa, zawodnik, organizator imprez i spiker zawodów. <br/><br/>  
+
Był specjalistą do spraw ortopedii i chirurgii urazowej dla województwa bydgoskiego i słupskiego. W latach 1956–1997 należał do Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego, od 1986 do 1991 pełnił funkcję wiceprezesa, następnie do 1994 prezesa, w oddziale gdańskim był skarbnikiem, sekretarzem, wiceprzewodniczącym i przewodniczącym. Był członkiem redakcji czasopism „Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska” oraz „Kwartalnika Ortopedycznego”. Pasjonat jeździectwa, zawodnik, organizator imprez i spiker zawodów. <br/><br/>  
 
Został odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1976) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1984).<br/><br/>
 
Został odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1976) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1984).<br/><br/>
 
Ojciec Wojciecha (ur. 1955) i Macieja (1962). Pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO| cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: SeKo}} {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
 
Ojciec Wojciecha (ur. 1955) i Macieja (1962). Pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO| cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: SeKo}} {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Wersja z 10:51, 9 maj 2022

Józef Szczekot

JÓZEF MARIA ARTUR JERZY SZCZEKOT (12 IV 1932 Lacka Wola, województwo lwowskie – 27 X 1997 Gdańsk), lekarz chirurg, ortopeda ze specjalizacją II stopnia z ortopedii i chirurgii urazowej (1961), profesor Akademii Medycznej w Gdańsku (AMG). Syn Juliana (zm. 17 II 1955) i Marii z domu Koziek (26 XI 1903 – 7 I 1983 Gdańsk).

W Gdańsku od 1947. Po maturze w latach 1950–1955 studiował na Wydziale Lekarskim AMG, był wolontariuszem w Klinice Ortopedii. Od 1955 do śmierci pracował w Katedrze i Klinice Ortopedii AMG, będąc w latach 1990–1997 jej kierownikiem. Od 1966 doktor nauk medycznych (rozprawa: Zagadnienie wczesnego rozpoznawania i leczenia wrodzonej dysplazji stawów biodrowych), od 1973 doktor habilitowany nauk medycznych (na podstawie dorobku i monografii Przydatność osteotomii miednicy sposobem Saltera w leczeniu wrodzonych zwichnięć i podwichnięć stawu biodrowego), od 1983 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 1993 profesor zwyczajny.

Szczególnie interesowała go tematyka patologii stawu biodrowego z uwzględnieniem profilaktyki i leczenia wrodzonego zwichnięcia stawu biodrowego, jak również endoprotezoplastyka stawu biodrowego, chirurgia rekonstrukcyjna ręki, operacyjne leczenie bocznych skrzywień kręgosłupa oraz badania chrząstki stawowej. Był autorem licznych publikacji naukowych, między innymi artykułów Operacyjne leczenie bocznych idiopatycznych skrzywień metodą Harringtona i jej modyfikacjami (w: XXIX Zjazd Naukowy Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego, 1992), Ocena niektórych metod stabilizacji kręgosłupa piersiowego i lędźwiowego (w: Stabilizacja operacyjna kręgosłupa piersiowego i lędźwiowego w leczeniu chorób i uszkodzeń urazowych. Sympozjum naukowo-szkoleniowe, 1991), Technika operacyjna alloplastyki bezcementowej (w: Pamiętnik XXVII Zjazdu Naukowego Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego, 1991).

Był specjalistą do spraw ortopedii i chirurgii urazowej dla województwa bydgoskiego i słupskiego. W latach 1956–1997 należał do Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego, od 1986 do 1991 pełnił funkcję wiceprezesa, następnie do 1994 prezesa, w oddziale gdańskim był skarbnikiem, sekretarzem, wiceprzewodniczącym i przewodniczącym. Był członkiem redakcji czasopism „Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska” oraz „Kwartalnika Ortopedycznego”. Pasjonat jeździectwa, zawodnik, organizator imprez i spiker zawodów.

Został odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1976) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1984).

Ojciec Wojciecha (ur. 1955) i Macieja (1962). Pochowany na cmentarzu Srebrzysko. SeKo PP

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania