PRESSDING NATHANIEL II, złotnik
| Linia 6: | Linia 6: | ||
'''NATHANIEL PRESSDING II''' (Pröbsting; Presting, Prästing) (1661 – Gdańsk, [[SZPITAL MIEJSKI (Lazaret przy Bramie Oliwskiej) | Lazaret przy Bramie Oliwskiej]], pochowany 12 XII 1732), złotnik. Syn [[PRESSDING NATHANIEL I | Nathaniela Pressdinga I]]. Pracę mistrzowską wykonał u [[KADAU ERNST I | Ernsta Kadaua I]] w 1686. 23 X 1687 otrzymał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. W 1699 pełnił funkcję starszego gdańskiego [[CECHY, XIV–XVIII wiek | cechu złotników]]. Naukę w jego warsztacie pobierał Johann Otzech (Otschech) oraz od 1700 Christian Fritz (który ją ukończył), czeladnikami byli: 1707–1709 Abraham Clasen i od 16 XII 1688 do 1690 Ephraim Eckholt (Eckholtz), pracę mistrzowską wykonał w 1699 Lorentz Dietrich (12 X 1668 – 18 XII 1750). W 1691 zapisał na czternaście lat nauki syna Nathaniela (1687 – 12 XII 1742), który tytuł mistrzowski uzyskał w 1724. <br/><br/> | '''NATHANIEL PRESSDING II''' (Pröbsting; Presting, Prästing) (1661 – Gdańsk, [[SZPITAL MIEJSKI (Lazaret przy Bramie Oliwskiej) | Lazaret przy Bramie Oliwskiej]], pochowany 12 XII 1732), złotnik. Syn [[PRESSDING NATHANIEL I | Nathaniela Pressdinga I]]. Pracę mistrzowską wykonał u [[KADAU ERNST I | Ernsta Kadaua I]] w 1686. 23 X 1687 otrzymał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. W 1699 pełnił funkcję starszego gdańskiego [[CECHY, XIV–XVIII wiek | cechu złotników]]. Naukę w jego warsztacie pobierał Johann Otzech (Otschech) oraz od 1700 Christian Fritz (który ją ukończył), czeladnikami byli: 1707–1709 Abraham Clasen i od 16 XII 1688 do 1690 Ephraim Eckholt (Eckholtz), pracę mistrzowską wykonał w 1699 Lorentz Dietrich (12 X 1668 – 18 XII 1750). W 1691 zapisał na czternaście lat nauki syna Nathaniela (1687 – 12 XII 1742), który tytuł mistrzowski uzyskał w 1724. <br/><br/> | ||
Używał znaków warsztatowych z wiązanym monogramem NP w polu o formie kwadratu lub czteroliścia. Wśród przypisanych mu dzieł znajdują się niezachowane srebra sakralne: świeczniki ołtarzowe (dawniej kościół ewangelicki w Grudziądzu), dzban liturgiczny (dawniej Wernersdorf (Pogorzała Wieś)), a także pięć kufli z dekoracjami figuralnymi o tematyce biblijnej (między innymi Ermitaż w Petersburgu, Kulturhistoriska Föreningen för Södra Sverige w Lund). <br/><br/> | Używał znaków warsztatowych z wiązanym monogramem NP w polu o formie kwadratu lub czteroliścia. Wśród przypisanych mu dzieł znajdują się niezachowane srebra sakralne: świeczniki ołtarzowe (dawniej kościół ewangelicki w Grudziądzu), dzban liturgiczny (dawniej Wernersdorf (Pogorzała Wieś)), a także pięć kufli z dekoracjami figuralnymi o tematyce biblijnej (między innymi Ermitaż w Petersburgu, Kulturhistoriska Föreningen för Södra Sverige w Lund). <br/><br/> | ||
| − | 12 X 1687 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] ożenił się z Anną Marią | + | 12 X 1687 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] ożenił się z Anną Marią (zm. 1713), córką złotnika [[PICHGEL MATTHIAS I | Matthiasa Pichgela I]]. Ojciec Nathaniela (III) (1689–1742), od 7 XI 1724 męża Anny Elisabeth Dietrich (zm. 1734), oraz Anny Marii (1690–1732). |
Zob. też [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Zob. też [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 13:19, 27 kwi 2022
NATHANIEL PRESSDING II (Pröbsting; Presting, Prästing) (1661 – Gdańsk, Lazaret przy Bramie Oliwskiej, pochowany 12 XII 1732), złotnik. Syn Nathaniela Pressdinga I. Pracę mistrzowską wykonał u Ernsta Kadaua I w 1686. 23 X 1687 otrzymał obywatelstwo Gdańska. W 1699 pełnił funkcję starszego gdańskiego cechu złotników. Naukę w jego warsztacie pobierał Johann Otzech (Otschech) oraz od 1700 Christian Fritz (który ją ukończył), czeladnikami byli: 1707–1709 Abraham Clasen i od 16 XII 1688 do 1690 Ephraim Eckholt (Eckholtz), pracę mistrzowską wykonał w 1699 Lorentz Dietrich (12 X 1668 – 18 XII 1750). W 1691 zapisał na czternaście lat nauki syna Nathaniela (1687 – 12 XII 1742), który tytuł mistrzowski uzyskał w 1724.
Używał znaków warsztatowych z wiązanym monogramem NP w polu o formie kwadratu lub czteroliścia. Wśród przypisanych mu dzieł znajdują się niezachowane srebra sakralne: świeczniki ołtarzowe (dawniej kościół ewangelicki w Grudziądzu), dzban liturgiczny (dawniej Wernersdorf (Pogorzała Wieś)), a także pięć kufli z dekoracjami figuralnymi o tematyce biblijnej (między innymi Ermitaż w Petersburgu, Kulturhistoriska Föreningen för Södra Sverige w Lund).
12 X 1687 w kościele Najświętszej Marii Panny ożenił się z Anną Marią (zm. 1713), córką złotnika Matthiasa Pichgela I. Ojciec Nathaniela (III) (1689–1742), od 7 XI 1724 męża Anny Elisabeth Dietrich (zm. 1734), oraz Anny Marii (1690–1732).
Zob. też złotnictwo.
