KAMROWSKI JERZY HENRYK, poeta, pisarz

Wersja z 18:23, 25 kwi 2022

Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk

Partner redakcji

JERZY HENRYK KAMROWSKI (17 III 1953 Gdańsk – 9 VI 1993 Sopot), poeta, pisarz. Syn Rajmunda (6 VIII 1922 – 26 III 1997) i Heleny (13 I 1923 – 6 IV 2008). Debiutował w „Nowym Wymiarze” (lato 1974). Prowadził audycję poetycką w Polskim Radiu. Z Selimem Chazbijewiczem i Piotrem Kawieckim współtwórca grupy poetyckiej Poetariat (1974), z między innymi Anną Czekanowicz, Selimem Chazbijewiczem, Władysławem Zawistowskim, Zbigniewem Joachimiakiem i Bożeną Ptak Grupy Sytuacyjnej Poetów i Artystów „Wspólność” (grudzień 1975).

Autor tomików poetyckich Przybliżenie, Gdańsk 1975, Ktoś bez lub o wielu twarzach, Gdańsk 1980, Droga skrzypcowa, Gdańsk 1988. Ponadto jego wiersze były publikowane w antologiach oraz pracach zbiorowych, między innymi w Debiutach poetyckich, Warszawa 1976, Nowy transport posągów: wiersze młodych poetów gdańskich, Gdańsk 1977, Próbie koncentracji, Gdańsk 1977, Wariancie jesiennym, Gdańsk 1977, Studenckich grupach i klubach poetyckich: wiersze, manifesty, samookreślenia, Warszawa 1979 oraz Jantarnoje Pobierieżije: proza i stichi gdańskich pisatiele, Leningrad 1987, a także w czasopismach, między innymi w „Przekroju” (1975), „Autografie”, „Dzienniku Bałtyckim”, „Czasie”, „Głosie Wybrzeża”.

Członek Koła Młodych przy Gdańskim Oddziale ZLP, od kwietnia 1975 członek Zarządu. Sygnatariusz oświadczenia literatów, popierającego postulaty strajkujących w Stoczni Gdańskiej 22 VIII 1980. Zmarł tragicznie.

Laureat konkursu im. Jana Śpiewaka w 1974, wyróżniony w 23. edycji Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego o Laur Czerwonej Róży (1982). Pochowany na Cmentarzu Katolickim w Sopocie. ABI

Bibliografia

Andrzej K. Waśkiewicz, Fenomen gdański, Gdański Rocznik Kulturalny, nr 8, 1985.
Okienko z wierszem, "Przekrój", nr 1577 (26), 1975.