BÜTZOW de KARL FRIEDRICH, rosyjski konsul generalny

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{web}}
 
{{web}}
  
'''KARL FRIEDRICH de BÜTZOW''' (ros. Karł Karłowicz Biucow) (2 V 1791 Wyborg, szwedzka Finlandia, obecnie Rosja – 6 VIII 1852 Warszawa), dyplomata rosyjski, konsul generalny w Gdańsku. Syn lekarza wojskowego Carla Friedricha Bützowa (1750–1805). <br/><br/>
+
'''KARL FRIEDRICH de BÜTZOW''' (Carl Fredrik; ros. Karł Karłowicz Biucow; Карл Карлович Бюцов) (2 V 1791 Wyborg, szwedzka Finlandia, obecnie Rosja – 28 VII 1852 Genua), dyplomata rosyjski, konsul generalny w Gdańsku. Syn lekarza wojskowego Carla Friedricha Bützowa  
 
+
(1750 Wyborg – 24 II 1805 Wyborg) i Cathariny Heleny z domu Alopaeus (Kaisa Lena Alopaea) (1 X 1763 Wyborg – 25 II 1810 Wyborg). W latach 1805–1807 uczeń gimnazjum w Wyborgu, w 1808 aktuariusz w carskim ministerstwie spraw zagranicznych, w 1809 pełnił funkcję sekretarza swojego wuja, Davida Alopaeusa podczas negocjacji pokojowych w Fredrikshamn. Od 7 VI 1810 student akademii w Åbo (Turku), egzamin na pierwszy stopień prawniczy zdał w grudniu 1811, dyplom ukończenia studiów otrzymał 15 XII 1812.<br/><br/>
Od 1811 urzędnik poselstwa w Sztokholmie, od 1816 – w Konstantynopolu, w latach 1821–1824 sekretarz legacji w Hamburgu. W latach 1826–1830 kierownik kancelarii dyplomatycznej namiestnika Królestwa Polskiego, wielkiego księcia Konstantego Pawłowicza. Następnie pracował w poselstwie rosyjskim w Berlinie. Od 19 XII 1833 do 4 IX 1842 konsul generalny w Gdańsku, następnie do śmierci na takim samym stanowisku w Genui.<br/><br/>
+
Od 1811 do 1816 urzędnik poselstwa w Sztokholmie. W latach 1816–1821 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (MSZ), w 1821–1824 sekretarz legacji w Hamburgu, w 1824–1826 ponownie w MSZ, od 1826 do 1829 sekretarz poselstwa w Konstantynopolu. W latach 1829–1832 pracował w poselstwie rosyjskim w Berlinie. Od 19 XII 1833 do 4 IX 1842 konsul generalny w Gdańsku, od 25 VIII 1842 do śmierci na takim samym stanowisku w Genui.<br/><br/>
 
+
Od 1825 radca dworu, 19 II 1836 otrzymał dyplom szlachecki. Od 1846 w randze rzeczywistego radcy stanu. Odznaczony Orderem św. Włodzimierza IV klasy oraz Orderem św. Anny II klasy z brylantami. Pochowany 6 VIII 1852 na starym cmentarzu ewangelicko-augsburgskim w Warszawie. Od 1828 żonaty był z Heleną Zofią Julią z frankistowskiej rodziny Jeziorańskich, córka Ignacego (1746–1846), siostra Jana Aleksandra (1796–1862), pradziadka Jana Nowaka-Jeziorańskiego (1914–2005). Syn Jewgienij Karłowicz von Bützow (Евгений Карлович Бюцов; Eugen Karlovich Bützow) (19 VII 1837 Gdańsk – 17 X 1904 Baden koło Wiednia, pochowany w Sankt-Petersburgu), również był dyplomatą, sekretarzem w służbie dyplomatycznej gubernatora Wschodniej Syberii (1861), rosyjskim konsulem w Tiencinie (Chiny, 1862-1865) i Hakodate (Japonia, 1867-1870), konsulem generalnym i chargé d'affaires w Jokohamie od 1 I 1871, posłem w Chinach (15 V 1873 –13 IV 1883), Grecji (9 II 1884 – 1889), Iranie (15 XI 1889 – 1897) i Szwecji (1 VII 1897 – 1904). {{author: OM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
19 II 1836 otrzymał dyplom szlachecki. Od 1846 w randze rzeczywistego radcy stanu. Pochowany na starym cmentarzu ewangelicko-augsburgskim w Warszawie. Żona Helena z frankistowskiej rodziny Jeziorańskich, córka Ignacego (1746–1846), siostra Jana Aleksandra (1796–1862), pradziadka Jana Nowaka-Jeziorańskiego (1914–2005). Syn Jewgienij von Bützow (1837–1904), również dyplomata, rosyjski poseł w Chinach (1873–1883), Grecji (1884–1889), Iranie (1889–1897) i Szwecji (1894–1904). {{author: OM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
+
  
 
'''Bibliografia:'''<br/>
 
'''Bibliografia:'''<br/>
 
+
Amburger Erik, ''Deutsche in Staat, Wirtschaft und Gesellschaft Russland'', Wiesbaden 1986, s. 225. <br/>
 
''Высшие чины Российской империи (22.10.1721-2.3.1917). Биографический словарь'', red. Е.Л. Потемкин, t. I: А-Г, Moskwa 2019.<br/>
 
''Высшие чины Российской империи (22.10.1721-2.3.1917). Биографический словарь'', red. Е.Л. Потемкин, t. I: А-Г, Moskwa 2019.<br/>
 
''Русскій біиографическій словарь'', red. А.А. Половцов, t. III: Бетанкуръ-Бякстеръ, St. Petersburg 1908.<br/>
 
''Русскій біиографическій словарь'', red. А.А. Половцов, t. III: Бетанкуръ-Бякстеръ, St. Petersburg 1908.<br/>
www.genealogia.fi/genos-old/32/32_70.htm – dostęp 15.02.2021.<br/>
+
www.genealogia.fi/genos-old/32/32_70.htm.<br/>
Wielcy.pl/wgm/?m=NG&t=PN&n=sw.165127 – dostęp 15.02.2021.
+
www.geni.com/people/Eugen-Karlovich-B%C3%BCtzow/6000000017936819339.<br/>
 +
www.geni.com/people/Karl-Friedrich-B%C3%BCtzow/6000000039971212867.

Wersja z 08:55, 19 kwi 2022

KARL FRIEDRICH de BÜTZOW (Carl Fredrik; ros. Karł Karłowicz Biucow; Карл Карлович Бюцов) (2 V 1791 Wyborg, szwedzka Finlandia, obecnie Rosja – 28 VII 1852 Genua), dyplomata rosyjski, konsul generalny w Gdańsku. Syn lekarza wojskowego Carla Friedricha Bützowa (1750 Wyborg – 24 II 1805 Wyborg) i Cathariny Heleny z domu Alopaeus (Kaisa Lena Alopaea) (1 X 1763 Wyborg – 25 II 1810 Wyborg). W latach 1805–1807 uczeń gimnazjum w Wyborgu, w 1808 aktuariusz w carskim ministerstwie spraw zagranicznych, w 1809 pełnił funkcję sekretarza swojego wuja, Davida Alopaeusa podczas negocjacji pokojowych w Fredrikshamn. Od 7 VI 1810 student akademii w Åbo (Turku), egzamin na pierwszy stopień prawniczy zdał w grudniu 1811, dyplom ukończenia studiów otrzymał 15 XII 1812.

Od 1811 do 1816 urzędnik poselstwa w Sztokholmie. W latach 1816–1821 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (MSZ), w 1821–1824 sekretarz legacji w Hamburgu, w 1824–1826 ponownie w MSZ, od 1826 do 1829 sekretarz poselstwa w Konstantynopolu. W latach 1829–1832 pracował w poselstwie rosyjskim w Berlinie. Od 19 XII 1833 do 4 IX 1842 konsul generalny w Gdańsku, od 25 VIII 1842 do śmierci na takim samym stanowisku w Genui.

Od 1825 radca dworu, 19 II 1836 otrzymał dyplom szlachecki. Od 1846 w randze rzeczywistego radcy stanu. Odznaczony Orderem św. Włodzimierza IV klasy oraz Orderem św. Anny II klasy z brylantami. Pochowany 6 VIII 1852 na starym cmentarzu ewangelicko-augsburgskim w Warszawie. Od 1828 żonaty był z Heleną Zofią Julią z frankistowskiej rodziny Jeziorańskich, córka Ignacego (1746–1846), siostra Jana Aleksandra (1796–1862), pradziadka Jana Nowaka-Jeziorańskiego (1914–2005). Syn Jewgienij Karłowicz von Bützow (Евгений Карлович Бюцов; Eugen Karlovich Bützow) (19 VII 1837 Gdańsk – 17 X 1904 Baden koło Wiednia, pochowany w Sankt-Petersburgu), również był dyplomatą, sekretarzem w służbie dyplomatycznej gubernatora Wschodniej Syberii (1861), rosyjskim konsulem w Tiencinie (Chiny, 1862-1865) i Hakodate (Japonia, 1867-1870), konsulem generalnym i chargé d'affaires w Jokohamie od 1 I 1871, posłem w Chinach (15 V 1873 –13 IV 1883), Grecji (9 II 1884 – 1889), Iranie (15 XI 1889 – 1897) i Szwecji (1 VII 1897 – 1904). OM







Bibliografia:
Amburger Erik, Deutsche in Staat, Wirtschaft und Gesellschaft Russland, Wiesbaden 1986, s. 225.
Высшие чины Российской империи (22.10.1721-2.3.1917). Биографический словарь, red. Е.Л. Потемкин, t. I: А-Г, Moskwa 2019.
Русскій біиографическій словарь, red. А.А. Половцов, t. III: Бетанкуръ-Бякстеръ, St. Petersburg 1908.
www.genealogia.fi/genos-old/32/32_70.htm.
www.geni.com/people/Eugen-Karlovich-B%C3%BCtzow/6000000017936819339.
www.geni.com/people/Karl-Friedrich-B%C3%BCtzow/6000000039971212867.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania