GRUPPE OTTO FRIEDRICH, pisarz, historyk
(Utworzył nową stronę „{{paper}} GRUPPE OTTO FRIEDRICH (15 IV 1804 Gdańsk – 7 i 1876 Berlin), pisarz, historyk filozofii i literatury. Syn kupca. Ukończył w 1825 q Gimnazjum Miejskie,...”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | + | '''OTTO FRIEDRICH GRUPPE''' (15 IV 1804 Gdańsk – 7 I 1876 Berlin), pisarz, historyk filozofii i literatury. Syn kupca. Ukończył w 1825 q Gimnazjum Miejskie, studiował filozofię, germanistykę i nauki przyr. na uniw. w Berlinie. Po studiach dziennikarz, urzędnik ministerialny; od 1844 prof. uniw. w Berlinie, wykładał logikę i historię filozofii, w 1863 sekr. Akademii Sztuk. Uprawiał poezję liryczną (Gedichte, 1835) i epicką (Königin Bertha, 1848; Kaiser Karl, 1852; Ruth, Tobias, Sulamith, 1857), pisał dramaty (Otto von Wittelsbach, 1860), wydawał antologie (Deutscher Dichterwald, 1849; Sagen und Geschichten des deutschen Volkes aus dem Munde seiner Dichter, 1854), publikował prace poświęcone filozofii (Gegenwart und Zukunft der Philosophie in Deutschland, 1855), sztuce przekładu (Deutsche Übersetzerkunst, 1858) i poezji (Die römische Elegie, 1838; Leben und Werke deutscher Dichter, 1864–68). Zmarł porażony apopleksją. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] | |
Wersja z 11:46, 20 lut 2013
OTTO FRIEDRICH GRUPPE (15 IV 1804 Gdańsk – 7 I 1876 Berlin), pisarz, historyk filozofii i literatury. Syn kupca. Ukończył w 1825 q Gimnazjum Miejskie, studiował filozofię, germanistykę i nauki przyr. na uniw. w Berlinie. Po studiach dziennikarz, urzędnik ministerialny; od 1844 prof. uniw. w Berlinie, wykładał logikę i historię filozofii, w 1863 sekr. Akademii Sztuk. Uprawiał poezję liryczną (Gedichte, 1835) i epicką (Königin Bertha, 1848; Kaiser Karl, 1852; Ruth, Tobias, Sulamith, 1857), pisał dramaty (Otto von Wittelsbach, 1860), wydawał antologie (Deutscher Dichterwald, 1849; Sagen und Geschichten des deutschen Volkes aus dem Munde seiner Dichter, 1854), publikował prace poświęcone filozofii (Gegenwart und Zukunft der Philosophie in Deutschland, 1855), sztuce przekładu (Deutsche Übersetzerkunst, 1858) i poezji (Die römische Elegie, 1838; Leben und Werke deutscher Dichter, 1864–68). Zmarł porażony apopleksją.
