ZACHODNIOPRUSKIE TOWARZYSTWO HISTORYCZNE
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''ZACHODNIOPRUSKIE TOWARZYSTWO HISTORYCZNE''' (Westpreußischer Geschichtsverein). Inicjatorami założenia byli [[WINTER LEOPOLD von | Leopold von Winter]], [[BERTLING ERNST AUGUST KARL | August Bertling]] i [[KRUSE CARL ALFRED THEODOR | Carl Kruse]]. Obok przewodniczących duży wpływ na jego profil mieli [[GÜNTHER OTTO | Otto Günther]], [[SIMSON PAUL | Paul Simson]] i [[BÄR MAX | Max Bär]]. Zebranie założycielskie odbyło się w Gdańsku 1 IX 1879. W momencie powstania akces do niej zgłosiło ponad 400 osób, w tym wielu znawców historii Prus Zachodnich jak [[HIRSCH SIMON JOSEPH THEODOR | Theodor Hirsch]], | '''ZACHODNIOPRUSKIE TOWARZYSTWO HISTORYCZNE''' (Westpreußischer Geschichtsverein). Inicjatorami założenia byli [[WINTER LEOPOLD von | Leopold von Winter]], [[BERTLING ERNST AUGUST KARL | August Bertling]] i [[KRUSE CARL ALFRED THEODOR | Carl Kruse]]. Obok przewodniczących duży wpływ na jego profil mieli [[GÜNTHER OTTO | Otto Günther]], [[SIMSON PAUL | Paul Simson]] i [[BÄR MAX | Max Bär]]. Zebranie założycielskie odbyło się w Gdańsku 1 IX 1879. W momencie powstania akces do niej zgłosiło ponad 400 osób, w tym wielu znawców historii Prus Zachodnich jak [[HIRSCH SIMON JOSEPH THEODOR | Theodor Hirsch]], | ||
[[PERLBACH, rodzina | Max Perlbach]], Ernst Strehlke (zob. [[STREHLKE FRIEDRICH SAMUEL | Friedrich Samuel Strehlke]]), | [[PERLBACH, rodzina | Max Perlbach]], Ernst Strehlke (zob. [[STREHLKE FRIEDRICH SAMUEL | Friedrich Samuel Strehlke]]), | ||
| − | czy Max Toeppen. Do 29 V 1880 nosiło nazwę Historischer Verein für die Stadt und den Regierungsbezirk Danzig (Towarzystwo Historyczne Miasta i | + | czy Max Toeppen. Do 29 V 1880 nosiło nazwę Historischer Verein für die Stadt und den Regierungsbezirk Danzig (Towarzystwo Historyczne Miasta i Rejencji Gdańskiej). Największą liczbę członków miało w roku 1882 – 677, najmniejszą w 1901 – 33. Obok zawodowych historyków, głównie nauczycieli szkół średnich, należeli do niego urzędnicy, rzadziej przedstawiciele innych grup zawodowych. Spośród 448 czynnych członków 350 mieszkało w 1929 w Gdańsku lub Sopocie. Stowarzyszenie obejmowało zasięgiem do 1919 całą prowincję zachodniopruską. Od 1886, obok składek członkowskich, było dofinansowywane przez władze centralne. <br/><br/> |
Wydawało w latach 1880–1941 [[ZEITSCHRIFT DES WESTPREUSSISCHEN GESCHICHTSVEREINS | „Zeitschrift des Westpreußischen Geschichtsvereins”]] (76 zeszytów), 1901–1943 [[MITTEILUNGEN DES WESTPREUSSISCHEN GESCHICHTSVEREINS | „Mitteilungen des Westpreußischen Geschichtsvereins”]] (42 zeszyty), od 1900 do 1939 serię „Quellen und Darstellungen zur Geschichte Westpreußens” (21 tomów) oraz w latach 1880–1899 serię „Schriften des Westpreußischen Geschichtsvereins” (cztery publikacje). | Wydawało w latach 1880–1941 [[ZEITSCHRIFT DES WESTPREUSSISCHEN GESCHICHTSVEREINS | „Zeitschrift des Westpreußischen Geschichtsvereins”]] (76 zeszytów), 1901–1943 [[MITTEILUNGEN DES WESTPREUSSISCHEN GESCHICHTSVEREINS | „Mitteilungen des Westpreußischen Geschichtsvereins”]] (42 zeszyty), od 1900 do 1939 serię „Quellen und Darstellungen zur Geschichte Westpreußens” (21 tomów) oraz w latach 1880–1899 serię „Schriften des Westpreußischen Geschichtsvereins” (cztery publikacje). | ||
Prowadziło intensywną działalność odczytową, w latach 1882 i 1904 zorganizowało w Gdańsku zjazdy Hansischer Geschichtsverein i Gesamtverein der deutschen Geschichts- und Altertumsvereine. Od lat 30. XX wieku spadała aktywność odczytowo-wydawnicza, istniało do 1945. {{author: MA}} <br/><br/> | Prowadziło intensywną działalność odczytową, w latach 1882 i 1904 zorganizowało w Gdańsku zjazdy Hansischer Geschichtsverein i Gesamtverein der deutschen Geschichts- und Altertumsvereine. Od lat 30. XX wieku spadała aktywność odczytowo-wydawnicza, istniało do 1945. {{author: MA}} <br/><br/> | ||
Wersja z 09:28, 23 lut 2022
ZACHODNIOPRUSKIE TOWARZYSTWO HISTORYCZNE (Westpreußischer Geschichtsverein). Inicjatorami założenia byli Leopold von Winter, August Bertling i Carl Kruse. Obok przewodniczących duży wpływ na jego profil mieli Otto Günther, Paul Simson i Max Bär. Zebranie założycielskie odbyło się w Gdańsku 1 IX 1879. W momencie powstania akces do niej zgłosiło ponad 400 osób, w tym wielu znawców historii Prus Zachodnich jak Theodor Hirsch,
Max Perlbach, Ernst Strehlke (zob. Friedrich Samuel Strehlke),
czy Max Toeppen. Do 29 V 1880 nosiło nazwę Historischer Verein für die Stadt und den Regierungsbezirk Danzig (Towarzystwo Historyczne Miasta i Rejencji Gdańskiej). Największą liczbę członków miało w roku 1882 – 677, najmniejszą w 1901 – 33. Obok zawodowych historyków, głównie nauczycieli szkół średnich, należeli do niego urzędnicy, rzadziej przedstawiciele innych grup zawodowych. Spośród 448 czynnych członków 350 mieszkało w 1929 w Gdańsku lub Sopocie. Stowarzyszenie obejmowało zasięgiem do 1919 całą prowincję zachodniopruską. Od 1886, obok składek członkowskich, było dofinansowywane przez władze centralne.
Wydawało w latach 1880–1941 „Zeitschrift des Westpreußischen Geschichtsvereins” (76 zeszytów), 1901–1943 „Mitteilungen des Westpreußischen Geschichtsvereins” (42 zeszyty), od 1900 do 1939 serię „Quellen und Darstellungen zur Geschichte Westpreußens” (21 tomów) oraz w latach 1880–1899 serię „Schriften des Westpreußischen Geschichtsvereins” (cztery publikacje).
Prowadziło intensywną działalność odczytową, w latach 1882 i 1904 zorganizowało w Gdańsku zjazdy Hansischer Geschichtsverein i Gesamtverein der deutschen Geschichts- und Altertumsvereine. Od lat 30. XX wieku spadała aktywność odczytowo-wydawnicza, istniało do 1945.
| 1880–1893 | Carl Kruse |
| 1893–1918 | Rudolf Damus |
| 1919–1933 | Karl Joseph Kaufmann |
| 1933–1937 | Walther Recke |
| 1937–1938 | Wolfgang La Baume |
| 1938–1945 | Erich Keyser |
